ΕΞΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΕΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΕΣ ΤΟΥ ΤΕΙ ΚΑΒΑΛΑΣ, ΒΡΗΚΑΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΗ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗ.

    Από τον περασμένο Οκτώβρη ζουν και εργάζονται στη αδελφοποιημένη με την Καβάλα πόλη της Νυρεμβέργης στην Γερμανία, έξι νοσηλεύτριες από την σχολή νοσηλευτών του ΤΕΙ Καβάλας. Με την βοήθεια του προέδρου του συλλόγου «ΦΙΛΟΣ» Σωτήρη Ξώγνου, μπορέσαμε να έρθουμε σε επαφή τόσο με τις κοπέλες αυτές που θέλησαν να κρατήσουν την ανωνυμία τους, όσο και με την δημοτική σύμβουλο του δήμου Νυρεμβέργης Αλίκης Αλέσικ που έλκει την καταγωγή της από την Θάσο και πρωτοστάτησε σ’ αυτή την πρωτοβουλία. Ας αρχίσουμε με την κ. Αλέσικ η οποία αναφέρεται στο ιστορικό της προσπάθειας.   

Ο οίκος ευγηρίας που εργαζονται οι 6 νοσηλεύτριες του ΤΕΙ Καβάλας.

    «Την Άνοιξη του 2011 επισκέφθηκε τη Νυρεμβέργη αντιπροσωπεία του ΤΕΙ Καβάλας, με τους Καθηγητές Δρ. Ευάγγελο Καργιώτη, Αχιλλέα Χριστοφορίδη και Δημήτριο Εμμανολούδη, καθώς επίσης και με τον εκπρόσωπο τύπου του ΤΕΙ Νίκο Κιούρτη, με σκοπό την σύναψη συνεργασίας μεταξύ του ΤΕΙ Καβάλας και του Hochschule Νυρεμβέργης,  γράφει η κ. Αλέσικ. Είχα την ευκαιρία να συναντηθώ μαζί τους και φυσικά το κυριότερο θέμα που επικράτησε και μας απασχόλησε ήταν η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και προπάντων η ανεργία των νέων. Συζητήσαμε την δυνατότητα να απασχοληθούν νέοι, απόφοιτοι ΤΕΙ στην αδελφή με την Καβάλα πόλη Νυρεμβέργη και αναφέρθηκα σχετικά με την έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού στα Ιδρύματα τομέα Υγείας και προπάντων σε οίκους ευγηρίας. Γεννήθηκε λοιπόν η ιδέα να έρθουν στη Νυρεμβέργη απόφοιτοι νοσηλευτικής και να απασχοληθούν σε οίκους ευγηρίας του Δήμου Νυρεμβέργης και ανέλαβα να κάνω την σχετική πρόταση στον Δήμο. Το Δημοτικό Συμβούλιο χαιρέτησε την προσπάθεια, διότι αφενός θα βοηθούσε νέους ανθρώπους από μία χώρα που πλήγεται οικονομικά να βρουν απασχόληση και αφετέρου θα ήταν μια λύση στην προσπάθεια εξεύρεσης νοσηλευτικού προσωπικού, νέου και πλήρως καταρτισμένου.

   Ο κ. Κιούρτης ανέλαβε να κάνει γνωστή την πρόταση αυτή στις νοσηλεύτριες και τον Αύγουστο του 2012 είχαμε την πρώτη συνάντηση στους χώρους του ΤΕΙ Καβάλας, παρουσία των ως άνω καθηγητών και του διευθυντού του ΤΕΙ κ. Μητρόπουλου. ΄Εγινε μία σύντομη ενημέρωση, ορίστηκε ο χρόνος που θα έπρεπε να στείλουν αίτηση και δικαιολογητικά για την πρόσληψή τους και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους 5 νοσηλεύτριες και μία βοηθός νοσηλεύτριας ήρθαν στη Νυρεμβέργη. Από τον οίκο ευγηρίας παραχωρήθηκαν επιπλωμένα δωμάτια με μικρή κουζίνα, τουαλέτα και μπάνιο. Άρχισαν αμέσως με την πρακτική εξάσκηση στους οίκους ευγηρίας και παράλληλα είχαν καθημερινά εντατικό μάθημα Γερμανικής γλώσσας, που διοργάνωσε και χρηματοδότησε η Γερμανική Μεταναστευτική Υπηρεσία. Από την υπηρεσία αυτή ελάμβαναν δωρεάν και την μηνιαία κάρτα για την χρήση των συγκοινωνιακών μέσων. Για την πρακτική ελάμβαναν οι νοσηλεύτριες 375 ευρώ τον μήνα, εκ των οποίων γινόταν παρακράτηση 125 ευρώ για ενοίκιο. 

Η Αλίκη Αλέσικ.

   Στις 31.12.2012 έληξε η πρακτική εξάσκηση και ο κύκλος των πρώτων μαθημάτων.

Και οι 6 νοσηλεύτριες υπέγραψαν από 01.01.2013 συμβόλαιο εργασίας που ισχύει μέχρι 30.06.2013 και με την δυνατότητα να επεκταθεί σε συμβόλαιο απεριορίστου διαρκείας. Εργάζονται πλέον 30 ώρες εβδομαδιαίως και από τον Μάρτιο αρχίζει ο Β΄κύκλος μαθημάτων γερμανικής. Η αμοιβή τους ανέρχεται σε 1000 περίπου ευρώ καθαρά τον μήνα. Ο μισθός αυτός είναι χαμηλός επειδή δεν έχουν προσληφθεί κανονικά ως "νοσηλεύτριες" αλλά σαν "βοηθοί νοσηλεύτριας". Ήδη έχω υποβάλλει τα δικαιολογητικά για την αναγνώριση των πτυχίων τους και ελπίζω μέχρι τέλος Ιουνίου να έχει εκδοθεί η σχετική απόφαση, οπότε θα έχουν υψηλότερη αμοιβή, εφόσον βέβαια θα υπάρξει επάρκεια της γλώσσας, ώστε να μπορούν να εργάζονται μόνες και να γράφουν τις απαραίτητες εκθέσεις.

   Ασφαλώς η αρχή ήταν αρκετά δύσκολη και για τις κοπέλες και για μένα. ΄Επρεπε να μάθουν να κινούνται σε μια ξένη χώρα, χωρίς γλώσσα, μακριά από αγαπημένα τους πρόσωπα και η νοσταλγία ήταν και είναι μεγάλη. Προσπάθησα να σταθώ και στέκομαι δίπλα τους και προσπαθώ με κάθε τρόπο να βοηθήσω όσο μπορώ και όσο είναι εφικτό. Ειναι υπεύθυνες, δραστήριες, εργατικές και γεμάτες ενδιαφέρον για τα πάντα. Είμαι πολύ περήφανη για τα "κορίτσια" μου. Θέλω ιδιαίτερα να τονίσω την σημαντική βοήθεια την Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Νυρεμβέργη και ιδιαίτερα του πατέρα Αλεξάνδρου, που στάθηκε δίπλα μας και βοήθησε στην προμήθεια των πρώτων αναγκών, αλλά και των ανθρώπων του συλλόγου "Φίλος" Α.Σ. Μεγάλο ενδιαφέρον για το εγχείρημα αυτό έδειξε και ο τύπος της Νυρεμβέργης με διάφορα άρθρα του, που είχαν μεγάλη απήχηση στη γερμανική κοινωνία. Από γερμανικής πλευράς υπάρχει ενδιαφέρον για συνέχιση».

..............................................................................................................................................

   Τα ερωτήματα στα οποία κλήθηκαν από μας να απαντήσουν οι 6 νοσηλεύτριες ήταν κοινά για όλες, όπως κοινές ήταν και οι απαντήσεις τους. Δεν θέλησαν να δώσουν τα ονόματά τους παρά μόνο τα αρχικά τους που είναι Ε. Σ., Κ. Κ., Σ. Π., Α. Μ., Μ. Μ. και Ε. Β.

1) Τι σπουδές έχετε;

   Είμαστε πτυχιούχες Νοσηλεύτριες του Τ.Ε.Ι. Καβάλας που εδρεύει στο Διδυμότειχο.

2) Πόσο καιρό ήσασταν άνεργες στην Ελλάδα;

   Στην Ελλάδα εργαζόμασταν, αλλά όχι σε μόνιμη απασχόληση, συνήθως σε πεντάμηνα.

3) Πόσο δύσκολη ήταν η απόφαση που πήρατε να μεταναστεύσετε;

   Δεν είχαμε κάποια συγκεκριμένη εικόνα από την Γερμανία, αλλά αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε υπό την προοπτική να δούμε αν υπάρχουν καλύτερες συνθήκες για να εξασκήσουμε το επάγγελμά μας. Το πρόγραμμα που μας παρουσιάστηκε για την προσπάθεια αυτή στην Γερμανία, μας έπεισε να δοκιμάσουμε να αποκατασταθούμε επαγγελματικά στην Γερμανία κατά πρώτο και ίσως αργότερα στην Ελλάδα.

Μπροστά στον οίκο ευγηρίας υπάρχει μια λίμνη.

 4)Τι ακριβώς μεσολάβησε και σας έπεισε πως εκεί θα βρείτε δουλειά;

   Η ευκαιρία που παρουσιάστηκε με τον οργανωμένο καταρτισμό του προγράμματος, όπως και η παρουσίασή του. Επίσης το ότι το πρόγραμμα θα ήταν υπό την καθοδήγηση και την  εποπτεία της κυρίας Αλέσικ, ήταν καθοριστικός παράγοντας στο να πεισθούμε να δοκιμάσουμε σ' αυτό το εγχείρημα.

5) Ποιά ήταν η αντίδραση συγγενών και φίλων σας στην απόφαση να φύγετε από την Ελλάδα και αν σας πίεσαν ώστε να μη φύγουν;

   Οι αντιδράσεις ήταν διάφορες. Οι περισσότεροι προσπάθησαν να μας αποθαρρύνουν, επειδή ξεκινούσαμε μια προσπάθεια σε ξένη χώρα, άλλοι πάλι μας παρότρυναν να δοκιμάσουμε.

6) Τι σκεφτήκατε μόλις φτάσατε στην Γερμανία;

   Η πρώτη αντίδραση ήταν σοκ. Ξεκινήσαμε από την Ελλάδα με καλοκαιρία, ήλιο και κοντομάνικο και φτάσαμε σε μια χειμωνιάτικη Γερμανία μέσα στον Οκτώβριο. Ήταν μια απο τις σπάνιες χρονιές που στην νότια Γερμανία είχε χιονίσει μέσα Οκτωβρίου!!! Η Νυρεμβέργη από την πρώτη ματιά μας άρεσε και είμαστε συνεπαρμένες από τις ομορφιές της πόλης, τα κτίρια, τους χώρους πρασίνου, την καθαριότητα κλπ. Όμως σαν τον ήλιο και την θάλασσα της Ελλάδος δεν μπορούμε να βρούμε και μας λείπουν. Επίσης μεγάλη εντύπωση μας έκανε το γεγονός ότι οι Γερμανοί διαχωρίζουν τα σκουπίδια και όταν δεν υπάρχουν κάδοι βγάζουν τις "κίτρινες σακκούλες" έξω από βραδύς και τις δένουν στα πασαλάκια που είναι στα ρείθρα των πεζοδρομίων για να μην τις παίρνει ο αέρας.

Άλλη μια άποψη από τον οίκο ευγηρίας.

7) Ποια η αντιμετώπιση που είχατε από Γερμανούς;

   Μέχρι τώρα είχαμε σχετικά λίγες επαφές με Γερμανούς, η συντριπτική πλειοψηφία που συναντήσαμε ήταν ευγενικοί, έτοιμοι για βοήθεια, ενώ πολλοί λυπούνται για τα δεινά της Ελλάδας. Στην δουλειά προσπαθούν να μας βοηθήσουν στα Γερμανικά, μαθαίνοντας ταυτόχρονα οι ίδιοι Ελληνικές λέξεις και επίσης όταν καταλάβουν ότι τα γερμανικά μας είναι ακόμα σχετικά φτωχά, μιλούν σιγά και αργά για να καταλαβαίνουμε.

8) Ποια η αντιμετώπιση που είχατε από τους Έλληνες μετανάστες της Νυρεμβέργης. 

   Πολλοί από τους Έλληνες μετανάστες που συναντήσαμε είναι πολλοί είναι φιλικοί και προσπαθούν να βοηθήσουν, άλλοι αδιάφοροι και άλλοι ειρωνικοί ή υποτιμητικοί, σαν να λένε «τώρα που έχει κρίση ήρθατε»;

9)Σας δυσκόλεψε η γλώσσα και πως μπορέσατε να συνεννοηθείτε στην αρχή;

   Η γλώσσα ήταν στην αρχή ανυπέρβλητο εμπόδιο, κάθε μέρα όμως τους 3 τελευταίους μήνες μετά την δουλειά τουλάχιστον για 3 ώρες κάνουμε εντατικά μαθήματα. Επίσης οι συνάδελφοι στην δουλειά ήταν πολύ πρόθυμοι να βοηθήσουν. Στην αρχή δουλεύαμε μονάχα 4 ώρες την μέρα και μετά φροντιστήριο. Από τον Ιανουάριο έχουμε 6 ώρες την μέρα δουλειά και 6 ώρες την εβδομάδα Γερμανικά (3 μέρες από 2ώρες).

10) Σκέφτεστε να μείνετε εκεί μόνιμα ή αν μάθετε πως η οικονομία της Ελλάδας ανέκαμψε θα επιστρέψετε;

   Με την πρώτη ευκαιρία άμα θα φτιάξουν τα πράγματα θα γυρίσουμε, αλλά φυσικά τίποτε δεν αποκλείεται και ενδιάμεσα.

Νυρεμβέργη.

11) Είστε ευχαριστημένες από την δουλειά που κάνετε ή θα ψάξετε για κάτι καλύτερο;

   Προς το παρόν είμαστε ευχαριστημένες, πιθανόν όταν θα κατανοήσουμε την γλώσσα πλήρως και θα έχουμε περισσότερες δυνατότητες επιτυχίας, μπορεί να προσπαθήσουμε για κάτι καλύτερο. Επίσης αν σε 6 μήνες μάθουμε ικανοποιητικά Γερμανικά ώστε να είμαστε σε θέση να δουλεύουμε αυτόνομα εδώ που ήμαστε, να γράφουμε υπομνήματα κλπ. θα προβιβαστούμε από βοηθοί νοσηλεύτριες σε νοσηλεύτριες και φυσικά οι αποδοχές θα είναι πολύ καλύτερες.

12) Από πού είστε, που εργάζεστε και αν είστε ευχαριστημένες από τα χρήματα που παίρνετε;  

   Είμαστε από Καβάλα, Θάσο, Ξάνθη, Αλεξανδρούπολη, Ορεστιάδα και Κοζάνη, και εργαζόμαστε σε γηροκομεία και Οίκους ευγηρίας της Νυρεμβέργης. Μέχρι τώρα είχαμε πληρωμένο το δωμάτιο, το φροντιστήριο γλώσσας, την μηνιαία κάρτα πολλαπλών διαδρομών με τις συγκοινωνίες της πόλης και ένα χαρτζιλίκι 250 € τον μήνα. Από 1ης Ιανουαρίου έχουμε προσωρινό συμβόλαιο εργασίας για 6 μήνες με 1000 ευρώ τον μήνα και θα μένουμε στα ίδια δωμάτια που μέναμε  μέχρι τώρα, με ένα συμβολικό ενοίκιο.

13) Υπάρχει πιθανότητα να κάνετε οικογένεια στο εξωτερικό;

  Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το αύριο.

14) Θα συμβουλεύατε κι άλλους - ίσως συγγενείς σας - να κάνουν το ίδιο που κάνατε εσείς;

   Υπάρχουν γνωστοί και φίλοι που μας ρωτούν, αλλά δεν γνωρίζουμε αν αυτό το πρόγραμμα θα έχει συνέχεια. Εδώ που ήρθαμε  όλες μαζί τα βρήκαμε όλα οργανωμένα και είχε φροντίσει για τα πάντα, θέσεις εργασίας-μάθησης, γλώσσα, διαμονή, μηνιαία κάρτα συγκοινωνιών κ.α. η κ. Αλίκη Αλέσικ. Αν κάποιος έρθει μόνος του δεν θα μπορεί να υπολογίζει σε αυτά και θα είναι πολύ πιο δύσκολα.

15) Τι σας λείπει περισσότερο και αν συγκρίνεται η ζωή στην Ελλάδα με αυτή της Γερμανίας;

   Φυσικά και η ζωή της Ελλάδας δεν συγκρίνεται, ούτε η νυχτερινή ζωή, ούτε ο ήλιος ούτε και θάλασσα (αυτά μας λείπουν περισσότερο), ονειρευόμαστε μπουγάτσα ή τυρόπιττα, αλλά προς το παρόν είμαστε με το ρολόϊ και τρέχουμε να προλάβουμε τα τράμ, για το γηροκομείο, το φροντιστήριο και το σπίτι. Έχουμε βέβαια κάποιες επαφές με νέους Έλληνες μετανάστες, αλλά αυτό δεν αλλάζει το ότι ζούμε στην ξενιτειά. Έχουμε επισκεφθεί κάποιες εκδηλώσεις ελληνικών συλλόγων, την Εκκλησία κτλ. και σιγά σιγά προσπαθούμε να προσαρμοστούμε.  

Ο "ΦΙΛΟΣ" Σωτήρης Ξώγνος.

   Κλείνοντας θα θέλαμε να αναφέρουμε και όσα μας μετέφερε ο κ. Ξώγνος, που βοήθησε τα μέγιστα για να γνωρίσουμε αυτά τα 6 κορίτσια στο ξεκίνημα της νέας τους ζωής και τον ευχαριστούμε γι' αυτό. Όπως μας μεταφέρει χαρακτηριστικά, για το πρόγραμμα αυτό μέχρι τώρα χρειάστηκε προσωπικό αγώνα και θυσίες της οικογένειας της κ. Αλέσικ. «Από προσωπική εμπειρία γνωρίζω ότι για κάθε λεπτομέρεια από το ξεκίνημα μέχρι και σήμερα, η κ. Αλέσικ ήταν πάντα στο πλευρό των 6 νοσηλευτριών, σημειώνει ο κ. Ξώγνος. Για όλα όσα χρειάστηκαν στην αρχή από ιατρικές εξετάσεις, μεταφραστικά κέντρα, επικυρώσεις μεταφράσεων, μέχρι οποιαδήποτε προσωπική δυσκολία των κοριτσιών αντιμετωπίστηκαν με την συμπαράστασή της. Αν η συμπατριώτισσά μας κ. Αλέσικ δεν ήταν στο δημοτικό συμβούλιο, αυτό το πρόγραμμα θα ήταν αδύνατο να έχει σάρκα και όστά αυτή την στιγμή σε αυτή την μορφή. Έχω την εντύπωση ότι οι επιπλέον παροχές που έδωσε ο δήμος Νυρεμβέργης, είναι ακόμα μια απόδειξη ότι σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, πόσα θετικά θα είχαμε αποκομίσει μέσω της αδελφοποίησης, στην Καβάλα και γενικότερα στην Ελλάδα αν προσπαθούσαμε περισσότερο. Εδώ χρειάζονται πολλές εξειδικευμένες ειδικότητες όπως είναι οι νοσηλεύτριες και με την ανεργία στην Ελλάδα να καλπάζει πιστεύω πως είναι μια λύση».