Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

ΓΙΑ ΚΑΤΕΔΑΔΙΣΗ ΑΥΘΑΙΡΕΤΟ ΣΤΗΝ ΑΛΥΚΗ ΤΗΣ ΘΑΣΟΥ.


   Αυτή είναι η φωτογραφία του αυθαίρετου που εντοπίστηκε στην Αλυκή της Θάσου και για το οποίο ήδη έχουν κινηθεί οι διαδικασίες κατεδάφισής του. Το συγκεκριμένο κτίσμα εντοπίστηκε από τη ΙΗ εφορία Προϊστορικών και Βυζαντινών αρχαιοτήτων της Θάσου, μέσα στον κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο που υπάρχει στην Αλυκή. Πρόκειται για ένα εξ ολόκληρου νέο οικοδόμημα που κατασκευάστηκε στον πρώτο κολπίσκο της Αλυκής και στο οποίο σοβαρές εργασίες έγιναν στο τέλος του 2011 κατά την διάρκεια των εορτών.
Γι' αυτό το κτίσμα εκδόθηκε άδεια κατεδάφισης.

   Μετά από έρευνα της υπηρεσίας διαπιστώθηκε πως δεν υπήρχαν οι απαραίτητες άδειες ανέγερσής του και εκτός από την παρανομία της μη ύπαρξης άδειας, το κτίριο με τον μεγάλο του όγκο του που είναι δυσανάλογος με τις παραδοσιακές καλύβες της Αλυκής, προσβάλει βάναυσα την αισθητική και αρμονία του ιερού αυτού χώρου. Αμέσως με παρέμβαση της πολεοδομίας και του δήμου Θάσου, δόθηκε εντολή να σταματήσουν οι εργασίες. Μάλιστα επειδή αυτό δεν έγινε άμεσα και παρά της όχληση της υπηρεσίας οι εργασίες συνεχίζονταν, έγινε παρέμβαση από την πολεοδομία και με την βοήθεια της αστυνομίας στον χώρο γύρω από το κτίσμα κατασχέθηκαν περί τους 2,5 τόνους οικοδομικών υλικών.
Και ποιος δεν θα ήθελε ένα αυθαίρετο σε μια από τις ομορφότερες παραλίες της Θάσου.

   Όπως μας ενημέρωσε σχετικά ο αντιδήμαρχος Μιχάλης Ξώγνος, άμεσα η Πολεοδομική Υπηρεσία Θάσου και η Τεχνική Υπηρεσία του δήμου προχώρησαν δικαστικά σε εντολή κατεδάφισης του αυθαίρετου κτίσματος, καθώς και στην επιβολή προστίμου του ιδιοκτήτη του. Σύμφωνα με τον κ. Ξώγνο, η καθυστέρηση της κατεδάφισης οφείλεται στην δικαιοσύνη, ωστόσο είναι τετελεσμένη και αδιαπραγμάτευτη. «Μόλις η υπόθεση τελεσιδικήσει θα ενοικιαστούν μηχανήματα και το κτίσμα θα γκρεμιστεί, αφού πρέπει να διαφυλαχτεί όσο το δυνατόν καλύτερα ένας από τους πολυτιμότερους, από πολιτιστικής και τουριστικής άποψης χώρους της Θάσου, όπως είναι η Αλυκή. Και αυτή η κίνηση ίσως γίνει η αιτία να αποτραπούν κι άλλες παρόμοιες προσπάθειες ανέγερσης αυθαίρετων σε όλο το νησί» τόνισε σε δηλώσεις του ο κ. Ξώγνος.

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΟΥ ΧΑΣΑΝ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ.


   Το ότι επισκέπτονται την Καβάλα κάθε εβδομάδα αρκετοί Τούρκοι σχεδόν κάθε εβδομάδα είναι γνωστό. Τους συναντάμε να περιδιαβαίνουν την πόλη, να ψωνίζουν και να διασκεδάσουν στις ταβέρνες και στα ουζερί. Σε μια κεντρική ταβέρνα λοιπόν, πετύχαμε ένα γκρουπ Τούρκων επισκεπτών το περασμένο Σάββατο το βράδυ και γίναμε όλοι μια συντροφιά. Μάλιστα ο ξεναγός τους ο Σερίφ, ήξερε πολλά Τούρκικα τραγούδια, γνωστά και στην προσφυγική Καβάλα κι έτσι το κέφι γρήγορα άναψε.
Το Γεφύρι του Χασάν λίγο έξω από το Νικηφορο Δράμας.

   Σε ένα διάλειμμα ρωτήσαμε τον ξεναγό του γκρουπ γιατί προτιμούν την Καβάλα και η απάντησή του μας ξάφνιασε. Πρόκειται για ένα τουριστικό πρακτορείο της Κωνσταντινούπολης που διοργανώνει εκδρομές σε περιοχές που έζησαν Τούρκοι, οι οποίοι αποχώρησαν στην ανταλλαγή το 1922-24. Οι απόγονοι αυτών των ανθρώπων ψάχνοντας τις ρίζες τους, βρίσκονται σε περιοχές όπου εκείνη την εποχή οι παππούδες τους ζούσαν κατά χιλιάδες και είχαν αναπτύξει στενές σχέσεις με τους ντόπιους. Πιο συγκεκριμένα, τις τελευταίες εβδομάδες κάθε Σαββατοκύριακο οργανώνεται εκδρομή με διανυκτέρευση στην Καβάλα και προορισμό τον Νικηφόρο της Δράμας. Εκεί λίγο έξω από τον Νικηφόρο την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έζησε ένας λαϊκός ήρωας της Τουρκίας, ο Χασάν. Οι τουρκικές παραδόσεις λένε ότι ο αντάρτης Χασάν λήστευε τους πλούσιους και μοίραζε τα χρήματα στους φτωχούς και κατατρεγμένους. Τελικά τον σκότωσαν Τούρκοι στρατιώτες (Τζανταρμάδες), αλλά το όνομά του έγινε θρύλος και λαϊκό τραγούδι. Βέβαια κατά έναν άλλο θρύλο ο Χασάν γλίτωσε και μετά την ανταλλαγή έζησε στην Τουρκία.
Δεκάδες είναι τα γκρουπ που επισκέπτονται το Γεφύρι του Χασάν.

   Οι Τούρκοι εδώ και δεκαετίες αναζητούσαν την τοποθεσία μιας παλιάς γέφυρας της Δράμας, όπου έδρασε ο Χασάν, ενώ υπάρχει και ένα πολύ γνωστό δημοτικό τραγούδι (Drama Κoprusu- Της Δράμας το γεφύρι) που αναφέρεται στα ανδραγαθήματά του. Τελικά κατάφεραν να εντοπίσουν μελετώντας ιστορικά κείμενα της εποχής και γκραβούρες, το σημείο όπου βρισκόταν η γέφυρα, ή μάλλον το παλιό υδραγωγείο και το οποίο επισκέπτονται πλέον κατά κόρον οι Τούρκοι. «Ήταν παλιό υδραγωγείο με καμάρες, αλλά από τις διηγήσεις οι Τούρκοι κάτοικοι της περιοχής το ονόμασαν γέφυρα, επειδή περνούσαν κάτω από αυτό νερά, μας περιγράφει ο Σερίφ σε άπταιστα Ελληνικά. Είναι κάτω από το Δημοτικό Διαμέρισμα Πυξαρίου του Δήμου Νικηφόρου και αποτελεί ιστορική τοποθεσία για τους Τούρκους. Αύριο Κυριακή το πρωί θα επισκεφτούμε λοιπόν την γέφυρα του Χασάν με τα 53 άτομα του γκρουπ, θα τραγουδήσουμε το τραγούδι του, θα φωτογραφηθούμε, ενώ στην παρέα μας υπάρχουν και αρκετοί που οι παππούδες τους έζησαν σ’ εκείνη την περιοχή και είναι γι’ αυτούς ένα προσκύνημα».
Τα Τούρκικα γκρουπ που έρχονται στην Καβάλα διασκεδάζουν σε ταβέρνες της πόλης.

   Στην συνέχεια μέσω του Παρανεστίου το γκρουπ με τους Τούρκους βρέθηκε στην Ξάνθη και μετά το μεσημεριανό φαγητό αναχώρησαν για την Κωνσταντινούπολη. Το Σάββατο το βράδυ πάντως έδειξαν να το διασκεδάζουν με την ψυχή τους. Μάλιστα η ταβέρνα «50-50» που τους φιλοξένησε, για να τους ευχαριστήσει περισσότερο τους έδωσε και μια ανατολίτικη νότα επιστρατεύοντας 2 χανουμάκια.

Ο χορός όπως ήταν φυσικό έδωσε και πήρε. Και ο  Σερίφ μας διαβεβαίωσε πως το ερχόμενο Σαββατοκύριακο θα βρίσκετε πάλι στην Καβάλα με άλλο γκρουπ.   

ΣΧΟΛΙΟ

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε πως η περιοχή της Δράμας συγκέντρωνε πριν από την απελευθέρωση της Βόρειας Ελλάδας μεγάλο αριθμό Τούρκων κατοίκων. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του 1910 την εποχή εκείνη ζούσαν στην πόλη της Δράμας 13.000 Τούρκοι, 6.500 Έλληνες, 350 Εβραίοι και 32 Βούλγαροι. Η πόλη είχε 15 τζαμιά και 3 τεκέδες (μουσουλμανικά μοναστήρια) και μαζί με τη Θεσσαλονίκη και τα Τρίκαλα ήταν οι τρεις πόλεις του ελληνικού κράτους όπου υπήρχαν δερβίσηδες και λειτουργούσαν τεκέδες. Πολλοί φυσικά Τούρκοι ζούσαν και σε άλλες περιοχές του νομού, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση του Νικηφόρου.


Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Η ΛΕΣΧΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΚΑΒΑΛΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ "ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ ΤΟΝ ΧΟΡΟΝ" ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΟΤΣΑΝΗ.


   Για ακόμη μια φορά και με μεγάλη επιτυχία η ερασιτεχνική θεατρική ομάδα της Λέσχης Ποντίων Καβάλας, παρουσίασε το περασμένο Σάββατο το βράδυ την θεατρική παράσταση του Φίλωνα Κτενίδη «Ο τελευταίον ο χορόν» στην ποντιακή διάλεκτο. Αυτή την φορά η παράσταση δόθηκε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων στην Προσοτσάνη Δράμας, ύστερα από πρόσκληση του συλλόγου Ποντίων Προσοτσάνης «Ο Πόντος». Μέλη του Δ/Σ είχαν παρακολουθήσει την παράσταση τον Σεπτέμβριο του 2010 στους Φιλίππους και είχαν ενθουσιαστεί. Έτσι έκαναν την πρόταση στην Λέσχη Ποντίων Καβάλας, η οποία φυσικά δέχτηκε με χαρά.  

   Οι θεατές γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα της Προσοτσάνης και έμειναν ενθουσιασμένοι από την καταπληκτική ερμηνεία της θεατρικής ομάδας της Λέσχης. Και όπως ανέφερε στον χαιρετισμό του ο γενικός γραμματέας της Λέσχης Ποντίων Γιώργος Χαρπαντίδης που συνόδεψε τους ηθοποιούς, στόχος της προσπάθειας είναι η διατήρηση της ποντιακής διαλέκτου. «Με το ανέβασμα αυτής της παράστασης στόχος μας είναι η διατήρηση της πανάρχαιας γλώσσας μας, είπε μεταξύ των άλλων στον χαιρετισμό του προς τους θεατές. Για τον λόγο αυτό καλούμε όλους του Πόντιους να έρθουν στους πρωτοβάθμιους συλλόγους που είναι κύτταρα πολιτισμού, για να μην ξεχαστεί η γλώσσα μας». Από την πλευρά του συλλόγου της Προσοτσάνης χαιρέτησε ο πρόεδρος Ιωάννης Αθανασιάδης.

   Το έργο ήταν χωρισμένο σε τρεις πράξεις. Η πρώτη πράξη αναφέρεται στον ξεριζωμό, όπου οι Έλληνες του Πόντου αφήνουν την πατρώα γη εγκαταλείποντας τις περιουσίες τους, στις κακουχίες που περνούν και στα προβλήματα και φτάνουν στην Ελλάδα. Η δεύτερη πράξη αναφέρεται στην εγκατάσταση αυτών των ανθρώπων στην Ελλάδα και η τρίτη αναφέρεται στους πρόσφυγες που αντί να αποτελέσουν ένα αρνητικό παράγοντα, η προσφορά τους γίνεται θετική και πολύτιμη στην κοινωνία της Ελλάδος.

   Αμέσως μετά την παράσταση τον λόγο πήρε και ο σκηνοθέτης της Γιώργος Τερζανίδης, ο οποίος αναφέρθηκε στην υπόθεση του έργου και παρουσίασε έναν έναν όλους τους ερασιτέχνες ηθοποιούς που ήταν οι: Αναστασία Παρχαρίδου, Στέλιος Δημητριάδης, Στέφανος Ακριτίδης, Στάθης Ευφροσυνίδης, Παναγιώτης Αποκατανίδης, Χρήστος Ορφανίδης, Κώστας Μιχαηλίδης, Λάζαρος Αρσονιάδης, Σοφία Πετρίδου και Μαρία Μιχαηλίδη. Και στο τέλος όρθιος ο κόσμος καταχειροκρότησε την θεατρική ομάδα της Λέσχης Ποντίων Καβάλας. Η όλη παράσταση βιντεοσκοπήθηκε και θα παρουσιαστεί σε Δραμινά κανάλια τηλεόρασης, ενώ η Λέσχη Ποντίων έχει κι άλλες προσκλήσεις για να παρουσιάσει το ίδιο έργο και σε άλλες πόλεις όπως στην Θεσσαλονίκη.

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

ΟΙ ΚΑΝΤΑΔΟΡΟΙ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ ΕΚΟΨΑΝ ΤΗΝ ΠΙΤΑ ΤΟΥΣ, ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΙΚΕΣ.


   Κι εκεί που είχαμε αρκετό καιρό να τους δούμε, έκαναν δυναμική επανεμφάνιση. Για πρώτη φορά  εμφανίστηκαν την Παρασκευή 1 Ιουλίου στην συνοικία της Παναγίας και από τότε μπήκαν σε όλες της γειτονιές της Καβάλας και όχι μόνον με την παρέα τους και όμορφα τραγούδια. Ο λόγος και η γραφή μας για τους Κανταδόρους της Καβάλας, που όλο το περασμένο καλοκαίρι αλλά και το φθινόπωρο, έδωσαν ζωή στις έρημες συνοικίες της Καβάλας.

   Ήταν μια ιδέα του γνωστού μουσικού-ρεμπέτη Κώστα Λιούμπα (επονομαζόμενου και Μπουζούκα), που τελικά έγινε δεκτή με θέρμη από δεκάδες συμπολίτες μας και όχι μόνον. Για 11 εβδομάδες οι Κανταδόροι συντρόφεψαν τους Καβαλιώτες σε όμορφες μουσικές βραδιές στις οποίες συμμετείχαν κατά εκατοντάδες. Ασχολήθηκε μαζί τους ακόμη και η ΕΤ3 σε ειδική εκπομπή, αφού για μια βραδιά συνεργείο της τους συνόδεψε καταγράφοντας την αποδοχή τους από τους κατοίκους των συνοικιών. Έτσι έγιναν γνωστοί στο πανελλήνιο.

   Δεν άφησαν σχεδόν καμιά γειτονιά παραπονεμένη. Παναγία που ήταν και η αγαπημένη τους αφού την επισκέφτηκαν 3 φορές, του Προφήτη Ηλία τα σοκάκια, στα Ποταμούδια, στην Καλαμίτσα, σε Σούγιολου και Πεντακόσια, σε Βύρωνα και Χίλια, μέχρι και στη Νέα Ηρακλείτσα τραγούδησαν καλεσμένοι από τον εκεί σύλλογο, ενώ μετά την Καντάδα ακολούθησε και πάρτι στην αμμουδιά.

   Και προχθές Τετάρτη 10 Ιανουαρίου, οι Κανταδόροι της Καβάλας έκοψαν την βασιλόπιτά τους. Στην Μαύρη Θάλασσα στο Σούγιολου, συγκεντρώθηκαν περίπου 50 Κανταδόροι και πέρασαν μια όμορφη βραδιά. Μαζί τους και ο δημοτικός σύμβουλος Ανέστης Δημητριάδης που συμμετείχε σε αρκετές καντάδες. Ακόμη και η τύχη ήταν μαζί τους, αφού το κομμάτι με το φλουρί της μεγάλης βασιλόπιτας έπεσε στους Κανταδόρους.

   Κομμάτια κόπηκαν για όλες τις συνοικίες της Καβάλας που επισκέφτηκαν στο παρελθόν. Στα πιτάκια που μοιράστηκαν το φλουρί έπεσε στην Κυριακή Σαρίδου που μαζί με τον σύζυγό της Κώστα Παπαδόπουλο, έχασαν ελάχιστες καντάδες.    

   Από εκεί και μετά τον λόγο πήραν μπουζούκια μπαγλαμάδες και κιθάρες, φυσικά μαζί με τις μελωδικές φωνές τους. Τραγούδησαν για ακόμη μια φορά παλιά τραγούδια, κόντρα σε μνημόνια, κουρέματα και τρόικες. Μια ακόμη όμορφη και πετυχημένη εκδήλωση που έγινε χωρίς ιδιαίτερες προετοιμασίες, σπόνσορες και χορηγούς, βασιζόμενη μόνο στην πρωτοβουλία κάποιων που την σκέφτηκαν και στην ανταπόκριση του κόσμου που ζητάει απλά πράγματα, χωρίς στομφώδη λόγια, ατέρμονες συζητήσεις και βαρυσήμαντες συνεντεύξεις τύπου!

  Ο χορός που στήθηκε κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Μια προσπάθεια που όπως διαβεβαίωσαν οι διοργανωτές θα συνεχιστεί. Για ακόμη μια φορά πάντως έδωσαν τον λόγο τους πως στο πρώτο χιόνι που θα πέσει στην Καβάλα, οι Κανταδόροι θα βγουν στους δρόμους τραγουδώντας. Ίσως παρ’ όλα τα άλλα να περιμένουν κι αυτοί να δουν μιαν… άσπρη μέρα.

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ. ΕΝΑ "ΜΠΑΛΚΟΝΙ" ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ.


   Πολλές οι κουβέντες τελευταία για τον Διόνυσο, μετά από την απόφαση της εταιρείας Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ) να την παραχωρήσει στην περιφέρεια ΑΜΘ και να ανοίξει η διεκδίκησή της από τον δήμο Καβάλας. Ποιος ήταν όμως ο Διόνυσος; Ήταν οι αρχές της δεκαετίας του ΄70, όταν εκεί ψηλά στον Άγιο Σίλα ξεκίνησε να λειτουργεί ένα εξοχικό κέντρο, που έμελλε να στιγματίσει την νυχτερινή ζωή της Καβάλας για δυο τουλάχιστον δεκαετίες. Αυτό ήταν το κοσμικό κέντρο Διόνυσος.

    Όπως μας δείχνει μια παλιά φωτογραφία, πολύς ήταν ο κόσμος που συγκεντρώθηκε στα εγκαίνια του Διόνυσου. Εξ άλλου ήταν η εποχή που η χούντα μεσουρανούσε και ίσως ο κόσμος να ήταν και πλασματικός. Πάντως από τις πρώτες μέρες λειτουργίας του, έδειξε ότι ο κόσμος έψαχνε για έναν τέτοιο τρόπο διασκέδασης, αφού καθημερινά το κέντρο ήταν κατάμεστο. Η θέα ήταν φανταστική, αφού όλη η Καβάλα βρισκόταν στα πόδια σου. Και επειδή με τον καιρό έγινε μόδα, δεν υπήρχε σωματείο και σύλλογος της εποχής που να σέβεται τον εαυτό του και να μην έκανε τον ετήσιο χορό του στον Διόνυσο. Από τα πιο πλούσια των καπνεμπόρων και των τραπεζικών, μέχρι τα πιο φτωχά των εργατών. Θεωρούταν από τα πιο σικ μαγαζιά, όχι μόνο της Καβάλας αλλά και όλης της γύρω περιοχής, αφού μάζευε κόσμο και από τους γύρω νομούς. Βέβαια όσο περνούσε ο καιρός άνοιγαν περισσότερα συναφή μαγαζιά και έπεφτε η δουλειά. Τα τελευταία χρόνια της λειτουργίας του, ο Διόνυσος άλλαξε στυλ και λειτουργούσε σαν πιάνο μπαρ. Όμως κι εκεί γινόταν λαϊκό προσκύνημα με παρέες Καβαλιωτών να τον προτιμούν για τις διασκεδάσεις τους. Τελικά στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1994, μια μεγάλη φωτιά τον κατέστρεψε ολοκληρωτικά, παρά τις προσπάθειες των πυροσβεστών να τον σώσουν.

   Από τότε και μέχρι σήμερα δυστυχώς όπως μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας, τα πράγματα στον Διόνυσο σε τίποτα δεν θυμίζουν την παλιά του αίγλη. Μετά την φωτιά, δεν μπήκε ούτε τούβλο πάνω στο τούβλο. Ούτε τα αποκαΐδια δεν μάζεψαν από κει. Πολλοί είναι οι τουρίστες αλλά και οι περαστικοί που συχνά σταματάνε για να θαυμάσουν την Καβάλα από ψηλά και δυστυχώς τα σχόλιά τους δεν είναι καθόλου κολακευτικά.

Κι όμως πρόκειται για ένα από τα «μπαλκόνια» της Καβάλας, στο οποίο σταματούν για να δουν την πόλη από ψηλά. Επισκεφτήκαμε τον Διόνυσο για ακόμη μια φορά και διαπιστώσαμε πως τίποτα δεν άλλαξε από την προηγούμενη επίσκεψή μας πριν από 6 χρόνια. Εκεί βρίσκονται ακόμη τα αποκαΐδια, εκεί τα σκουπίδια και γενικά όλο το κουφάρι είναι όπως το αφήσαμε τότε.

    Μακάρι να ευοδωθούν οι προσπάθειες του δήμου να έρθει στην ιδιοκτησία του και να αναπλαστεί, αφού πρόκειται για ένα σημείο αναφορά της Καβάλας και είναι κρίμα να μένει αναξιοποίητο. Αρκεί βέβαια να δούμε και την χρήση του, που θα πρέπει να αποφέρει έσοδα στον δήμο. Να ετοιμαστεί με τέτοιο τρόπο που μπαίνοντας στην Καβάλα να αναγκάζει τους επισκέπτες να κάνουν εκεί μια στάση. Ίδωμεν!