Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ '50 ΚΑΙ '60.

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ, ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΙΔΙΑ ΤΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ '50 ΚΑΙ ΤΟΥ '60 ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΕΠΙΖΗΣΕΙ!


   Οι κούνιες μας ήταν βαμμένες με γυαλιστερή λαδομπογιά με βάση το μόλυβδο. Τα πατώματα είχαν μωσαϊκό που σου περόνιαζε τα κόκκαλα κι οι κρεβατοκάμαρες ξύλινα πατώματα που τα γυάλιζαν με παρκετίνη, με κάτι βαριές παρκετέζες και κάθε τόσο αγκίθες καρφωνόντουσαν στις ξυπόλητες πατούσες μας. Οι παιδικές αρρώστιες έκαναν θραύση. Κάθε τόσο κι ένας φίλος ή συμμαθητής πάθαινε ιλαρά, κοκύτη, μαγουλάδες, ανεμοβλογιά. Δεν είχαμε καπάκια ασφαλείας στα μπουκάλια με τα φάρμακα, ούτε καπάκια στις πρίζες του δωματίου, εκείνες τις σκούρες τις φτιαγμένες από βακελίτη. Ζεσταινόμασταν με σόμπες με ξύλα ή με… κάρβουνο, ή με θερμάστρες πετρελαίου. Που να βρεθεί καλοριφέρ τότε.

   Τηλέφωνο είχε ή σε κανένα θάλαμο του ΟΤΕ με κερματοδέκτη με εκείνες τις μάρκες τις χαραγμένες, ή στο περίπτερο της γειτονιάς, που είχε κρεμασμένα με μανταλάκια τα περιοδικά μας ο Μικρός Ήρωας κι ο Μικρός Σερίφης, κι ακόμα το Ρομάντζο, το Πάνθεον, το Ντομινό, η Βεντέτα, το Πρώτο, το Εμπρός. Ακόμα ζητάω τη σοκολάτα ΙΟΝ αμυγδάλου του ταλίρου, ή τις πρώτες γκοφρέτες ΜΕΛΟ με τα χαρτάκια με τις φορεσιές και τις σημαίες των χωρών του κόσμου, ακόμα θυμάμαι το Γλειφιτζούρι κοκοράκι, το μαλλί της γριάς στα πρόχειρα λούνα παρκ, το φρεσκοψημένο ποπ κορν (τα λέγαμε και τσατ πατ), τις καραμέλες γάλακτος τις τυλιγμένες στο χρυσό χαρτί, τις κατακόκκινες καραμέλες τσάρλεστον, το πεστίλι πέτσα βερίκοκο, το αυθεντικό παστέλι και το κάτασπρο μαντολάτο. Ακόμα θυμάμαι τη γεύση απ το καλαμπόκι και τα κάστανα και συγκινούμαι όταν βλέπω καστανάδες, λίγους πια και καλαμποκάδες σε κάνα πανηγύρι. Χάθηκαν τα αυθεντικά σουβλάκια με τα ντονέρ με την ξεροψημένη πίτα και το κοκινοπίπερο.

   Τα αστικά λεωφορεία Σκανια Βάμπις, Σκόντα, Βόλβο κι αργότερα Βritish Leyland και ΗΙΝΟ είχαν τη μηχανή μέσα και ήταν συνήθως καλυμμένη με μπλέ δερμάτινα καπιτονέ καλύμματα. Βόγκαγαν κάθε φορά που ο οδηγός άλλαζε ταχύτητα. Καμιά φορά είχε και μια θέση μπροστά δεξιά δίπλα στη μηχανή που ήταν η καλύτερη για τα παιδικά μας όνειρα. Υπήρχε και εισπράκτορας στριμωγμένος δίπλα στην πίσω πόρτα με το κλασσικό γκρί καπέλο με το γείσο, ένα πρωτόγονο μικρόφωνο που έλεγε τις στάσεις ή φώναζε τέρμα τα μία και είκοσι. «Στάση Κυπαρίσσι, θα κατέβει κανείς; Φύγεεε». Θυμάστε εκείνες τις κερματοθήκες που έβαζε τα κέρματα και που τώρα τελευταία ξανάγιναν της μόδας;

   Τα κίτρινα τρόλεϊ της Αθήνας με τους οδηγούς και τους εισπράκτορες με τις καφέ στολές, κι εκείνο το περίεργο μηχανάκι με τη μανιβέλα που έκοβε τα εισιτήρια. Τα γκρίζα αμερικάνικα πελώρια ταξί με τα καθισματάκια που έπεφταν από τις πλάτες των μπροστινών καθισμάτων, γυρόφερναν ή άραζαν στις πιάτσες. Κι οι πειρατές, «ένα διφραγκάκι Σύνταγμα» τους έκοβαν το μεροκάματο. Ποιος να έχει τότε Ι.Χ Οι λίγοι τυχεροί αγόραζαν VW σκαραβαίους, ή μεταχειρισμένα Consoul Cortina, Hansa, Wartburg, FIAT 1100, Opel Olympia. Θυμάστε τα Anglia, τα Peugeot 403, τα Renault 10 ή το Simca 1000, με τα ανύπαρκτα καλοριφέρ και τα λιγνά λάστιχα.

   Το γάλα μας το έφερνε ο γαλατάς ή μέσα σε γυάλινα μπουκάλια με αλουμινένια καπάκια ή μας το άδειαζε από μεγάλες καρδάρες στην κατσαρόλα στην εξώπορτα. Οι κολώνες του πάγου που τις έφερνε ο παγοπώλης με την τρίκυκλη μοτοσυκλέτα του και τις κουβάλαγε με εκείνο το περίεργο εργαλείο γάντζο, αργοέλιωναν στο κεφαλόσκαλο. Και η βρύση του ψυγείου (το λέγαμε και μπουζιέρα) είχε στο στόμιο της τυλιγμένο ένα λευκό τουλπάνι σα φίλτρο. Που ηλεκτρικά ψυγεία. Αργότερα θυμάμαι κάτι ΠΙΤΣΟΣ, ΙΖΟΛΑ και ΚΕΛΒΙΝΕΙΤΟΡ.

   Οι παπλωματάδες, οι καρεκλάδες οι γανωτζήδες οι ακονιστές κι οι τσαγκάρηδες είχαν πολλή δουλειά. «Κρεβάτια, σούστες, ντιβάνια διορθώνω» ήταν η ένρινη φωνή που έμεινε βαθειά καρφωμένη στην μνήμη μου. Δίπλα στην Εμπορική τράπεζα υπήρχαν αρκετοί λούστροι με καλογυαλισμένα κασελάκια που περίμεναν πελάτες. Και σε κάποιες γωνιές σε μια καμαρούλα 2Χ2 ήταν το βασίλειο του τσαγκάρη, με εκείνο το περίεργο καλαπόδι που έβαζε ανάποδα το παπούτσι και το κόλλαγε και το κάρφωνε με εκείνες τις μαύρες πρόκες με το πλατύ κεφάλι και διάχυτη η μυρουδιά της βενζινόκολλας

   Στη γωνιά του δρόμου μια ΕΒΓΑ που πούλαγε γάλα, γιαούρτια και παγωτά σε ψυγεία με μαύρα λαστιχένια καπάκια, και σε μια γωνιά μεταλλικά κουτιά με γυάλινο επάνω μέρος και μέσα μπισκότα γεμιστά με κρέμα γεύση βανίλια, σοκολάτα, φράουλα και μπανάνα και κουραμπιέδες τυλιγμένους σε ημιδιαφανές χαρτί. Στο κομμωτήριο της γειτονιάς οι κυρίες ψηνόντουσαν με τις ώρες κάτω απ τις κάσκες σεσουάρ με τα μαλλιά πασαλειμένα πλίξ τυλιγμένα σε ρόλλει κι όλα μαζί σκεπασμένα με δίχτυ και τα αυτιά σκεπασμένα με κοκάλινα καπάκια. Η μανικιουρίστα καθάριζε τα πετσάκια και έβαφε τα νύχια με κατακόκκινο μανό που μύριζε ασετόν από δέκα μέτρα μακριά.

    Ο καφές στα καφενεία ήταν μόνο Ελληνικός, τούρκικος τότε. Δεν υπήρχε νες, ούτε φραπέ, ούτε καπουτσίνο, ούτε εσπρέσσο ούτε καν φίλτρου γαλλικός. Μόνο σε κανένα ζαχαροπλαστείο εύρισκες γαλλικό και βέβαια τον πλήρωνες βαπορίσιο. Οι πρώτες καφετιέρες ήταν κάτι γυάλινες κανάτες γεμάτες νερό πάνω στη φωτιά, με ένα ειδικό μεταλλικό φίλτρο που ο ατμός που υγροποιούνταν έπεφτε πάνω στον καφέ τον έριχνε στο νερό και ο κύκλος συνεχιζόταν μέχρις εξαντλήσεως του περιεχομένου.

   Σαββατόβραδο στα μικρά τα σινεμαδάκια την σπουδαία περίοδο του Ελληνικού κινηματογράφου και το βράδυ ταβερνάκι με μπριζολίτσα παιδάκια και μια γουλιά μπύρα που μας έδινε κρυφά η μάνα μας γιατί «το παιδί δεν πρέπει να πίνει». Με πόση χαρά ακολουθούσαμε Κυριακή πρωί τον πατέρα στο καφενείο και απολαμβάναμε επί ώρες μια κουταλιά βανίλια μέσα σε ένα ποτήρι παγωμένο νερό, το γνωστό υποβρύχιο, ή τρώγαμε το μεζέ του ούζου και του αφήναμε το ούζο ξεροσφύρι. Κι ύστερα με το ποδήλατο πάνω κάτω στο πεζοδρόμιο κι εκείνος να μας ρίχνει κλεφτές ματιές κάθε που σήκωνε το κεφάλι του απ' το τραπέζι με την πρέφα ή το τάβλι. Και το μεσημέρι της Κυριακής μετά το οικογενειακό γεύμα, πόση πίκρα όταν έφευγε για το γήπεδο χωρίς εμάς γιατί ήταν μεγάλο παιγνίδι και με πόση λαχτάρα περιμέναμε να ακούσουμε την περιγραφή απ το ραδιόφωνο. Γεωργίου, Φώσκολος, Λογοθέτης κι αργότερα απ την τηλεόραση Διακογιάννης, Φουντουκίδης, Κατσαρός.

   Η γλυκύτερη αναμονή το καλοκαίρι ήταν ο παγωτατζής με το καρότσι με τις σιδερένιες ρόδες που το ‘σπρωχνε στο χωματόδρομο. Παπασπύρου, ΑΣΤΥ, ΕΒΓΑ, Πύραυλος. Μια δραχμή η κρέμα, μιάμιση το κακάο, δύο η σοκολάτα. Τα καλοκαίρια μπάνιο με τα πόδια τις περισσότερες φορές, ή πάνω στις καρότσες των αγροτικών ή με φορτηγά ή άντε με προϊστορικά λεωφορεία που ζεμάταγαν σαν την κόλαση στις κοντινές παραλίες. Γελάγαμε με κάτι χοντρές γριές που κάνανε μπάνιο με τις κομπιναιζόν, Πέφταμε κάτω και χτυπιόμασταν όταν βλέπαμε κάποιους με το ένα χέρι να κρατάνε τυλιγμένη την πετσέτα γύρω τους και με το άλλο να προσπαθούν να βγάλουν το μαγιό και ναι βάλουν εσώρουχο και παντελόνι. Σιχαινόμασταν τα κεφτεδάκια ή τα ντολμαδάκια στην αμμουδιά. Και το νερό που πίναμε ήταν πάντα χλιαρό.

   Και φρούτα, Θεούλη μου τι φρούτα ήταν αυτά! Θυμάμαι ακόμα τον πατέρα μου να κουβαλάει κάτι δωδεκάκιλα Αμερικάνικα ριγέ καρπούζια και γιαρμάδες που σε κάθε δαγκωνιά τα ζουμιά έτρεχαν στο πηγούνι και το λαιμό. Και πεπόνια που μοσχομύριζαν. Και κεράσια μέλι. Και σταφύλια ολόγλυκα. Ψωμί, τυρί, φέτα και καρπούζι για φαγητό. Η υπέρτατη γεύση.

   Πίναμε νερό απ το λάστιχο του κήπου (τι εμφιαλωμένα και πράσινα άλογα), τρώγαμε λουκουμάδες με ζάχαρη, κουλούρι και τριγωνάκι κεφαλοτύρι απ τον πλανόδιο κουλουρά έξω απ την εκκλησία, αμφίβολης καθαριότητας τυρόπιτες και σάμαλι ( Δεν έχω ξαναδοκιμάσει από τότε τέτοια νοστιμιά), κοκ και κορνέ με σαντιγύ, και πάστες νουγκατίνες σοκολατίνες και σεράνο απ τις ΕΒΓΑ της γειτονιάς. Γευόμασταν βούτυρα και μαρμελάδες σπιτικές και σπιτικά γλυκά κουταλιού συκαλάκι, περγαμόντο, βύσσινο και πορτοκάλι, νεραντζάκι, και φαγητά που δεν τα φτιάχνουν τώρα γιατί, λένε, είναι κουραστικά. Ροστ μπήφ, μελιτζάνες παπουτσάκια, ιμάμ, παστίτσια, μουσακάδες. Τρώγαμε τόνους κεφτέδες με πατάτες τηγανιτές αλλά ποτέ δεν ήμασταν υπέρβαροι, γιατί γυρνάγαμε όλη μέρα στους δρόμους και τις αλάνες παίζοντας. Τρελαινόμουνα για φέτες ψωμί με νερό και ζάχαρη, ή σάλτσα πελτέ από το σωληνάριο.

    Μοιραζόμασταν με τους φίλους μας μια πορτοκαλάδα ή γκαζόζα απ' το ίδιο μπουκάλι και ποτέ κανένας μας δεν έπαθε τίποτε. Δεν πολυαρρωσταίναμε , αλλά αν τύχαινε να αρρωστήσουμε πάντα υπήρχε μια καλή μάνα ή γιαγιά να μας δώσει λίγο φιδέ και να μας ρίξει βεντούζες να μας δώσει μια κουταλιά Νορισοντρίν, Ιπεσαντρίν ή ασπιρίνη διαλυμένη στο κουταλάκι μαζί με ζάχαρη, ή να μας κάνει μια ένεση με γυάλινη σύριγγα που τη βράζανε στο κατσαρολάκι, και πιο ύστερα να μας διαβάσει κανένα παραμυθάκι για να αποκοιμηθούμε. Και κάτι θερμόμετρα γυάλινα του πεντάλεπτου και στα πόδια του κρεβατιού να γουργουρίζει η γάτα η παρδαλή και να αναδεύεται και να παίζει με την άκρη της κουβέρτας.

   Όταν κάναμε ποδήλατο (eska ή velamos) δεν φορούσαμε κράνος και στην πίσω ρόδα βάζαμε πάντα χαρτόνι από πακέτο τσιγάρα πιασμένο με ξύλινο μανταλάκι έτσι για να κάνει θόρυβο και να μας θυμίζει μηχανάκι. Περνάγαμε ώρες έξω απ το σπίτι φτιάχνοντας πατίνια με ρουλεμάν και σανίδια και κατεβαίναμε τις κατηφόρες τις γειτονιάς, απλά για να διαπιστώσουμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένο. Κι όταν σηκωνόμασταν μέσα απ' τους θάμνους που καταλήγαμε, μαθαίναμε πώς να διορθώνουμε το πρόβλημα των φρένων, για να μη ξαναπληγώσουμε τα γόνατα μας και να μην αποκτήσουμε ευμεγέθη καρούμπαλα στο κέντρο του μετώπου μας. Κι αν τα αποκτούσαμε τα πατάγαμε με εκείνα τα μεγάλα τάλιρα για να μη φουσκώσουν.

   Είχαμε φίλους. Βγαίναμε στο δρόμο και τους βρίσκαμε. Παίζαμε μπάλα και κυνηγητό στους δρόμους. Τα δοκάρια στα αυτοσχέδια γήπεδα ήταν ή οι σχολικές τσάντες ή τα πουλόβερ κι οι ζακέττες μας κουβαριασμένες και για καλάθια του μπάσκετ είχαμε τα περβάζια των παραθύρων. Πόσες φορές δεν σπάζαμε και κανένα τζάμι και εξαφανιζόμασταν όλοι μαζί, αφήνοντας τη μπάλα στα χέρια κάποιου συνταξιούχου που την έσκιζε με το σουγιά και την πέταγε στο δρόμο. Ο παλιόγερος !

   Σκάβαμε λακουβάκια για να παίξουμε γκαζές, μπαζ ή Δέλτα με τσιρτζιλιά και καφάδες. Ακόμα παίζαμε και κουτσό μαζί με τα κορίτσια, χαρτάκια  ή απ αυτά που αγοράζαμε απ τα περίπτερα ή με τα χαρτόνια απ τα πακέτα τα τσιγάρα στο ντουβαράκι. Πηγαίναμε στα σπίτια των φίλων μας και χτυπούσαμε την πόρτα, ή το πιο συνηθισμένο μπαίναμε χωρίς να ρωτήσουμε. Πέφταμε από δέντρα, κοβόμασταν, πληγώναμε τα γόνατα μας και σπάζαμε και κανένα χέρι και οι γονείς μας μάς κατσάδιαζαν λίγο κι αυτό ήταν. Λίγο βάμμα στην πληγή κι όξω απ την πόρτα. Τσακωνόμασταν και παίζαμε μπουνιές και μαυρίζαμε και μελανιάζαμε και πάλι φιλιώναμε. Παίζαμε ξιφομαχίες με αυτοσχέδια ξύλινα σπαθιά. Τα ακόντια μας ήταν τα κοντάρια απ τις σκούπες ειδικά από εκείνες που τύλιγαν με μια μαξιλαροθήκη και ξαράχνιαζαν τα ταβάνια. Οι ασπίδες μας ήταν τα καπάκια απ' τις μεγάλες κατσαρόλες.

   Τρώγαμε ακόμα και σκουλήκια και λάσπες απ' τον κήπο. Θυμάστε τη γεύση της λάσπης; Ούτε μάτια βγάλαμε, ούτε τα σκουλήκια έζησαν για πολύ το στομάχι μας. Ακόμη θυμάμαι το ξύλο γιατί μου άρεζε να τρώω χώμα. Κι όταν η γιαγιά πότιζε τον κήπο τι πλάκα να της πατάς το λάστιχο του ποτίσματος και να της κόβεις το νερό κι εκείνη να φωνάζει. Κι ο πανικός ακόμα μεγαλύτερος όταν πιάναμε το φλίτ με το εντομοκτόνο για να παίξουμε, ανίδεοι για το δηλητήριο που περιείχε.

   Στους ποδοσφαιρικούς μας αγώνες την ομάδα την έφτιαχναν μερικοί, οι υπόλοιποι μάθαιναν να ζουν χωρίς αρχηγιλίκι. Φεύγαμε απ' το σπίτι το πρωί και παίζαμε όλη μέρα ελεύθεροι, αρκεί να γυρίζαμε πίσω μόλις άρχιζε να σκοτεινιάζει, ή όταν η μάνα μας έβαζε τις φωνές απ' το μπαλκόνι να τσακιστούμε να ανεβούμε για διάβασμα. Δεν είχαμε βιντεοπαιχνίδια ούτε καν τηλεόραση, ούτε κινητά ούτε υπολογιστές ή internet άντε κανένα ραδιόφωνο με λυχνίες. Το καλύτερο δώρο ήταν ένα μικρό τρανζιστοράκι με εννιάβολτη Bereck για να ακούμε Εθνικό, ή Ενόπλων.

   Πηγαίναμε σχολείο και τα Σάββατα. Τρείς μέρες πρωί, τρείς μέρες απόγευμα. Τετάρτη απόγευμα Πέμπτη πρωί και την πρώτη ώρα Μαθηματικά. Πόσες φορές δεν αισθανθήκαμε το χέρι κάποιου καθηγητή να μας σηκώνει απ τη φαβορίτα ή να μας τραβάει τα αυτιά, ή να μας ρίχνει μια σβουριχτή σφαλιάρα. Κι η βίτσα, συνήθως από μουριά να μας πληγώνει την παλάμη. Οι πράξεις μας ήταν δικές μας και οι συνέπειες θα βάρυναν εμάς. Ποιος δε θυμάται τις καζούρες ιδιαίτερα στους Θεολόγους, τις Αγγλικούδες και τους Τεχνικούς. Τα παρατσούκλια που τους βγάζαμε τα παλιόπαιδα. Ο γιαουρτάς, ο καρκίνος ο θέκλας ή θρούμπος, ο Τζέημς Μποντ, ο φισφιρίκος. Την αγωνία μόλις έμπαινε ο μαθηματικός κι άνοιγε τον κατάλογο. -Για να σηκωθεί σήμερα ο ………. Και μέχρι να πει τον μελλοθάνατο, κόμπος το στομάχι.

   Θυμάστε στα διαγωνίσματα την απεγνωσμένη προσπάθεια να αντιγράψουμε με το βιβλίο στα γόνατα, ή τα σκονάκια κρυμμένα στα μανίκια, ή τα κορίτσια που τα ‘γραφαν με στυλό BIC ή SCHNEIDER πάνω στα μπούτια τους και τα κάλυπταν με τις μπλε ποδιές τους. Μπλε κοριτσίστικες ποδιές, άσπρο γιακαδάκι και άσπρη μπλέ κορδέλλα στα μαλλιά, ενώ στις πρώτες τάξεις του δημοτικού ποδιές φορούσανε και τα αγόρια. Ποδιές που εξαφανιζόντουσαν στο λεωφορείο και χωνόντουσαν μες στις τσάντες, ενώ τα αγόρια περίμεναν τα κορίτσια στο τέρμα του λεωφορείου.

    Ποιος δε θυμάται τις ημερήσιες εκδρομές στον Τεκέ της Ξάνθης, στους Φιλίππους ή στα Κομνηνά της Δράμας με κάτι απίστευτα πούλμαν. Και τους ποδοσφαιρικούς αγώνες των τριών ωρών και βάλε στα άδεια οικόπεδα που τώρα έχουν γίνει μεζονέτες και στούντιο. Κάποιοι μαθητές όχι τόσο έξυπνοι ή επιμελείς, έχαναν την τάξη και ξαναπήγαιναν στην ίδια. Θυμηθείτε πόσους διετείς είχατε στην τάξη σας στο γυμνάσιο. Ήταν εύκολα αναγνωρίσιμοι απ τα γένια και τη χοντρή φωνή.

    Ο πρώτος μας έρωτας ήταν συνήθως αδελφή ή εξαδέλφη του καλύτερου φίλου μας. Θυμόσαστε το χτυποκάρδι αλήθεια; Την αγωνία μη μας πάρουν χαμπάρι. Το πρώτο φιλί. Τα ξαναμμένα μάγουλα ,το χνούδι πάνω απ το χείλος μας. Θυμάστε τα πάρτυ γενεθλίων με 15 αγόρια και δύο κορίτσια, (Ποιος να αφήσει την κόρη του να πάει) με πορτοκαλάδα ή ΤΑΜ ΤΑΜ, πατατάκια τσιπς και σπιτικό κέϊκ κι αργότερα βερμουτάκι και ξηρούς καρπούς. Τις άπειρες φορές που χορεύαμε το ίδιο μπλουζ σε συνεννόηση με τον υπεύθυνο του πικάπ, έτσι για να μένουμε πιο πολλή ώρα αγκαλιασμένοι με το κορίτσι των ονείρων μας. Την απίστευτη φράση ΤΑ ΦΤΙΑΞΑΜΕ. Τι φτιάξαμε ο Θεός κι η ψυχή μας.

   Πηγαίναμε στο γήπεδο τρείς ώρες πριν το ματς και γυρίζαμε παπί απ τη βροχή και παγωμένοι μέχρι το μεδούλι, τυλιγμένοι με μουσκεμένες σημαίες και χωμένοι σε πλαστικές σακούλες Κι με τις κάλτσες να τρέχουν. Υπήρχαν τέσσερις εποχές διακριτές μεταξύ τους. Τα φύλλα των δέντρων έπεφταν το φθινόπωρο και τα μπουμπούκια των λουλουδιών άνθιζαν την άνοιξη. Υπήρχαν δέντρα και κήποι στις αυλές των σπιτιών και πηγάδια και χώμα που μύριζε μετά το πότισμα. Θυμάστε τους πανσέδες; Τα σκυλάκια; Τα χρυσάνθεμα; Τις πλεχτές ζακέτες που βάζαμε κάπου μετά το Πάσχα. Τα πρώτα μακριά παντελόνια.

   Τα καλοκαιρινά απογεύματα τα βγάζαμε ή στα σκαλιά παρέες παρέες, ή παίζοντας κρυφτό και κρυφτοντένεκο ή μπικόκρυφτο ή μηλάκια, ή ψηλοκούμητο και τα βράδια στα καλοκαιρινά σινεμά με τα χαλίκια, τις καρέκλες με το πλαστικό σκοινί, τις μπουκαμβίλιες στη μάντρα, τον πασατέμπο και την πορτοκαλάδα ΠΑΡΘΕΝΩΝ. Αξέχαστα χρόνια.
    Οι γενιές αυτές έβγαλαν μερικούς απ' τους καλύτερους επιστήμονες, γιατρούς, μηχανικούς, ανθρώπους εργατικούς και τίμιους οικογενειάρχες και πολλούς άλλους. Τα τελευταία πενήντα χρόνια έγινε έκρηξη σε καινοτομίες και νέες ιδέες. Είχαμε επιτυχίες, αποτυχίες και υπευθυνότητα και μάθαμε να τα αντιμετωπίζουμε όλα. Μεγαλώσαμε σαν παιδιά με τις χαρές και τις λύπες, μας. Ζήσαμε. Και θα εξακολουθήσουμε να ζούμε όσο μας χρωστάει ο Θεός, σε πείσμα όλων αυτών που μας πλαστικοποίησαν τη ζωή με δικές τους ιδέες και για δικό τους όφελος.

Υ.Γ. Το πιο πάνω κείμενο έφτασε ως εμένα με e-mail. Δεν γνωρίζω τον αρχικό συντάκτη του, αλλά τον ευχαριστώ πολύ για το θαυμάσιο αυτό ταξίδι στο παρελθόν. Απλά το διασκεύασα λίγο με όσα θυμάμαι από τα παιδικά μου χρονια στην Καβάλα. 

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

ΘΑΛΑΣΣΙΝΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ!

                              ΛΑΧΤΑΡΗΣΑΝ ΟΙ ΛΙΜΕΝΙΚΟΙ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ

   Με μεγάλη απορία κοιτούσαν οι περαστικοί την περασμένη Τετάρτη το πρωί ομάδες λιμενικών και αστυνομικών που έψαχναν επισταμένα τους χώρους γύρω από το Πάρκο Φαλήρου, πίσω από το ανοιχτό κολυμβητήριο αλλά και πίσω από τα παιδικά παιχνίδια που υπάρχουν μπροστά από το διοικητήριο. Πιο συγκεκριμένα λιμενικοί και αστυνομικοί έψαχναν τον θαλάσσιο χώρο όπου υπάρχουν τα μπλόκια στην θάλασσα για να κόβουν τον κυματισμό. Τι είχε συμβεί όμως; Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, γύρω στις 7.30 το πρωί κάποιος τηλεφώνησε στο Λιμεναρχείο λέγοντας πως μέσα στην θάλασσα υπάρχει ένας άνθρωπος. Στην περιοχή βρέθηκαν αμέσως λιμενικοί και διαπίστωσαν πως μέσα στην θάλασσα πίσω από τον χώρο που βρίσκονται τα παιχνίδια, βρισκόταν ένας ψαροντουφεκάς. Τον ειδοποίησαν πως πρέπει να βγει για να του μιλήσουν, μια και βρισκόταν κοντά στο λιμάνι όπου απαγορεύεται το ψαροντούφεκο.

   Ο ψαροντουφεκάς τους είπε πως είναι δύσκολο να βγει από εκείνο το σημείο και θα μπορούσε να βγει κοντά στο Πάρκο. Οι λιμενικοί συμφώνησαν, αλλά ο ψαροντουφεκάς έκανε μια βουτιά και εξαφανίστηκε από το οπτικό τους πεδίο. Η ώρα περνούσε και ο ψαροντουφεκάς δεν έβγαινε στην επιφάνεια, γεγονός που αναστάτωσε τους λιμενικούς οι οποίοι φοβήθηκαν τα χειρότερα. Αμέσως ειδοποίησαν τους συναδέλφους τους και ξεκίνησε μια  μεγάλη κινητοποίηση με λιμενικούς αλλά και αστυνομικούς που τους συνέδραμαν, να ψάχνουν επισταμένα στα βράχια. Σε λίγη ώρα ήρθε από την θάλασσα και το φουσκωτό του λιμενικού, αλλά παρά τις προσπάθειες ο ψαροντουφεκάς δεν βρέθηκε.

   Εικάζεται πως χρησιμοποίησε κάποιο άνοιγμα που υπάρχει για τους κυματισμούς στον μικρό λιμενοβραχίονα του ΝΟΚ και περνώντας μέσα από αυτό βρέθηκε μέσα στο λιμάνι. Από εκεί ήταν εύκολο να απομακρυνθεί χωρίς κανένας να τον πάρει είδηση. Οι λιμενικοί πάντως συνέχισαν να ερευνούν όλη την περιοχή μέχρι το μεσημέρι.
                            ΚΛΟΠΕΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΑΚΙ ΤΩΝ ΣΦΑΓΕΙΩΝ
   Το λιμανάκι των Σφαγείων και τα μέλη του ομίλου ΤΡΙΤΩΝ φαίνεται πως έβαλαν στο μάτι δίποδοι ποντικοί, αφού τις τελευταίες μέρες αρκετά είναι τα χτυπήματα τόσο στο εντευκτήριο όσο και στις βάρκες τους. Πιο συγκεκριμένα την περασμένη εβδομάδα με αιχμηρό αντικείμενο άγνωστος ή άγνωστοι παραβίασαν την εξωτερική πόρτα του εντευκτηρίου και έψαξαν όλα τα συρτάρια και τα έπιπλα του γραφείου, προξενώντας σημαντικές ζημιές. Χρήματα δεν υπήρχαν και τελικά αφαίρεσαν την τηλεόραση που υπήρχε στο εντευκτήριο. Τα μέλη του Ομίλου ειδοποίησαν την αστυνομία που ήρθε στον χώρο και συγκέντρωσε στοιχεία, ενώ συνεχίζει τις έρευνες για την ανεύρεση των δραστών. Βέβαια το Δ/Σ του ομίλου αποφάσισε την τοποθέτηση συναγερμού στο εσωτερικό του ομίλου, πράγμα που έγινε προχθές, ενώ συζητήθηκε και η ασφάλισή του με εταιρεία ασφαλείας.

   Δύο μόλις μέρες αργότερα και πάλι άγνωστοι μπήκαν μέσα σε βάρκες και σκάφη που ανήκουν σε μέλη του ομίλου και αφαίρεσαν 3 ρεζερβουάρ με καύσιμα. Την περασμένη Τρίτη και πάλι άγνωστοι αφαίρεσαν από σκάφη άλλα 5 ρεζερβουάρ καυσίμων. Τα χτυπήματα είναι πολλά και οι ζημιές μεγάλες, με αποτέλεσμα τα μέλη του ομίλου να αναστατωθούν. Η αξία των ρεζερβουάρ που κλάπηκαν είναι από 150 έως 300 ευρώ, χώρια τα καύσιμα τα οποία περιέχουν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως 50 λίτρα βενζίνης που περιέχει κατά μέσο όρο ένα ρεζερβουάρ, στοιχίζουν 90 ευρώ.

   Φυσικά κάλεσαν το λιμεναρχείο το οποίο κατέγραψε τις κλοπές και ξεκίνησε έρευνες, οι οποίες συνεχίζονται. Μάλιστα παρακάλεσαν τους λιμενικούς να κάνουν συχνά περάσματα ιδιαίτερα τις νύχτες από την περιοχή, ενώ και οι ίδιοι θα αρχίσουν τις περιπολίες. Παρόμοια περιστατικά είχαν συμβεί και παλιότερα στο λιμανάκι της Νέας Καρβάλης.

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ Ο "ΔΙΟΝΥΣΟΣ" ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ.


   Ήταν οι αρχές της δεκαετίας του ΄70, όταν εκεί ψηλά στον Άγιο Σίλα ξεκίνησε να λειτουργεί ένα εξοχικό κέντρο, που έμελλε να στιγματίσει την νυχτερινή ζωή της Καβάλας για δυο τουλάχιστον δεκαετίες. Αυτό ήταν το κοσμικό κέντρο Διόνυσος. Όπως μας δείχνει μια παλιά φωτογραφία, πολύς ήταν ο κόσμος που συγκεντρώθηκε στα εγκαίνια του Διόνυσου.

   Από τις πρώτες μέρες λειτουργίας του, έδειξε ότι ο κόσμος έψαχνε για έναν τέτοιο τρόπο διασκέδασης, αφού καθημερινά το κέντρο ήταν κατάμεστο. Η θέα ήταν φανταστική, αφού όλη η Καβάλα βρισκόταν στα πόδια σου. Και επειδή με τον καιρό έγινε μόδα, δεν υπήρχε σωματείο και σύλλογος της εποχής που να μην έκανε τον ετήσιο χορό του στον Διόνυσο.
Πολύς κόσμος στα εγκαίνια του Διόνυσου στις αρχές του 1970.
 
Από τα πιο πλούσια των καπνεμπόρων και των τραπεζικών, μέχρι τα πιο φτωχά των εργατών. Θεωρούταν από τα πιο σικ μαγαζιά, όχι μόνο της Καβάλας αλλά και όλης της γύρω περιοχής, αφού μάζευε κόσμο και από τους γύρω νομούς. Τα τελευταία χρόνια της λειτουργίας του, ο Διόνυσος άλλαξε στυλ και λειτουργούσε σαν πιάνο μπαρ. Τελικά στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1994, μια μεγάλη φωτιά τον κατέστρεψε ολοκληρωτικά, παρά τις προσπάθειες των πυροσβεστών να τον σώσουν.
Παρά τις προσπάθειες των πυροσβεστών ο Διόνυσος καταστράφηκε ολοσχερώς.

   Από τότε και μέχρι σήμερα δυστυχώς όπως μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας, τα πράγματα στον Διόνυσο σε τίποτα δεν θυμίζουν την παλιά του αίγλη. Μετά την φωτιά, δεν μπήκε ούτε τούβλο πάνω στο τούβλο. Ούτε τα αποκαΐδια δεν μάζεψαν από κει. Πολλοί είναι οι τουρίστες αλλά και οι περαστικοί που συχνά σταματάνε για να θαυμάσουν την Καβάλα από ψηλά και δυστυχώς τα σχόλιά τους δεν είναι καθόλου κολακευτικά. Στέκεται ερειπωμένος εδώ και χρόνια από τότε που κάηκε. Και την περασμένη Δευτέρα ο Διόνυσος, ή όπως τον αποκαλούν πλέον το «τουριστικό περίπτερο του Αγίου Σίλα» και η εκμίσθωσή του ήταν ένα από τα θέματα της συνεδριάσεως του δημοτικού συμβουλίου Καβάλας. «Εκμίσθωση του ακινήτου: Τουριστικό Περίπτερο Αγίου Σίλα» ήταν η επ’ ακριβώς ονομασία του θέματος, που σήκωσε μεγάλη κουβέντα στο δημοτικό συμβούλιο.
Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα.

   Ο Δήμαρχος Κωστής Σιμιτσής την προηγούμενη Παρασκευή είχε παραθέσει τις λεπτομέρειες του θέματος στη συνεδρίαση του τοπικού συμβουλίου Καβάλας, όπου και είχε εγκριθεί. Η συζήτηση όμως του θέματος στο δημοτικό συμβούλιο δε συνάντησε την ίδια προθυμία. Σύσσωμη η αντιπολίτευση αντιμετώπισε με σκεπτικισμό την αξιοποίηση του ακινήτου, που πέρασε πλέον στην αρμοδιότητα του δήμου. Ο κ. Σιμιτσής ζήτησε από τους δημοτικούς συμβούλους  να του δώσουν την δυνατότητα να το συζητήσει με όσους ενδιαφέρονται σοβαρά. Δυο λύσεις προτάθηκαν. Η πρώτη είναι να αναπλαστεί ο Διόνυσος από τον δήμο πράγμα πολύ δύσκολο μια και χρειάζονται πολλά χρήματα και η δεύτερη να μισθωθεί και ο μισθωτής να αναλάβει την ανάπλασή του. Τέθηκαν ακόμη και προτάσεις για να λειτουργήσει αναψυκτήριο και εκθετήριο τοπικών προϊόντων ή να δημιουργηθεί εκθετήριο της Εγνατίας οδού στον ένα όροφο και εκθέματα σε συνεργασία με την αρχαιολογική υπηρεσία.
Το δημοτικό συμβούλιο της Καβάλας αποφάσισε την εκμίσθωσή του Διόνυσου.

   Βέβαια το σίγουρο είναι πως δύσκολα θα λειτουργήσει νυχτερινό κέντρο από την στιγμή που γειτνιάζει με το νοσοκομείο. Οι δημοτικοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης τόνισαν στις τοποθετήσεις τους πως δεν είναι αντίθετοι στην πρότασης της εκμίσθωσης, αλλά πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να καθοριστούν οι χρήσεις του χώρου και στη συνέχεια να προχωρήσει η διαδικασία εκμισθώσεως. Η διοίκηση βέβαια ξεκαθάρισε ότι τους όρους εκμίσθωσης θα τους θέσει η Οικονομική Επιτροπή του δήμου, όπως άλλωστε συμβαίνει σε πολλές παρόμοιες περιπτώσεις. Τελικά στην ψηφοφορία το θέμα πέρασε κατά πλειοψηφία με τον Βασίλη Λιόγκα να δηλώνει «παρών» ενώ οι Άρης Βέρος και Ηλίας Ιωαννίδης ψήφισαν αρνητικά.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

ΚΑΛΕΣΑΝ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ "ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ" ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ.


   Με σύνθηματα «Το δάσος είναι το αντίδοτο της κρίσης» και «Η ζωή μας μια βόλτα στο δάσος», τα μέλη και οι φίλοι του νεοσύστατου πολιτιστικού συλλόγου Προφήτη Ηλία «ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ» πραγματοποίησαν την περασμένη Κυριακή 21 Οκτωβρίου το πρωί την παρθενική τους εκδήλωση. Κάλεσαν να συμμετάσχουν σε έναν πρωινό περίπατο όσες και όσους αγαπούν το περιαστικό δάσος, παράλληλα με έναν καθαρισμό από οτιδήποτε δεν έχει σχέση με το πράσινο και την προστασία του περιβάλλοντος. Αντικείμενα και σκουπίδια που νομίζουμε πως ξεφορτωνόμαστε, αποτελούν όμως επικίνδυνες εστίες για το δάσος.  

   Όπως μας ενημέρωσε σχετικά ο Βασίλης Αντώνας, ένα από τα μέλη του νέου συλλόγου, αυτή την στιγμή βρίσκονται σε διαδικασίες αναγνώρισης. «Αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο στο να διοργανώσουμε την πρώτη μας δράση, σημείωσε ο κ. Αντώνας. Καλέσαμε τους γείτονές μας αλλά και όλους τους Καβαλιώτες που αγαπούν το δάσος για μια μικρή βόλτα μέσα σ’ αυτό. Παράλληλα θα προσπαθήσουμε να συγκεντρώσουμε όλα τα σκουπίδια που θα βρούμε μέσα στο δάσος και που κακώς κάποιοι τα άφησαν εκεί. Προσπαθούμε σχεδόν 10 μέρες για να τα καταφέρουμε και όπως φαίνεται από τον κόσμο που ήρθε, είμαστε ικανοποιημένοι».

   Πράγματι πάνω από 50 Φίλοι του Δάσους μικροί αλλά και μεγάλοι, ξεκίνησαν στο όμορφο Κυριακάτικο πρωινό έναν περίπατο. Όλοι ήταν εφοδιασμένοι με γάντια και σακούλες μαζεύοντας χαρτιά, πλαστικά μπουκάλια, κουτιά αναψυκτικών και οτιδήποτε άλλο βρήκαν μέσα στο δάσος. Εντύπωση προκάλεσε η συμμετοχή των παιδιών, τα οποία όπως φαίνεται είναι πιο συνειδητοποιημένα από όλους εμάς τους… μεγάλους. «Στόχος μας είναι να κρατήσουμε το περιαστικό μας δάσος ζωντανό, τόνισε ο κ. Αντώνας. Αυτό είναι ο πνεύμονας που τροφοδοτεί με οξυγόνο τον αέρα που αναπνέουμε. Είναι η ίδια η ζωή και αξίζει να το προσέχουμε σαν τα μάτια μας. Οι εξορμήσεις μας στο δάσος θα είναι συνεχείς, τον χειμώνα με καθαρισμούς και το καλοκαίρι με πυρασφάλεια. Σε συνεργασία με το δασαρχείο θα μπορέσουμε ακόμη να κάνουμε τις απαραίτητες αποξηλώσεις και αναδασώσεις,  ώστε να υπάρχει συνεχή ανανέωση».

   Ένας ακόμη από τους σκοπούς του συλλόγου όπως περιγράφεται στο καταστατικό του, είναι και η προστασία του από κοπές δέντρων για διάνοιξη δρόμων. «Σαν σύλλογος είμαστε αντίθετοι στην καταστροφή του δάσους που κάποιοι βαυκαλίζονται για να περάσει η Περιμετρική, σημείωσε κλείνοντας ο κ. Αντώνας. Δεν θέλουμε να κοπεί ούτε ένα δέντρο γι’ αυτό τον σκοπό.  Είμαστε ανοιχτοί για οποιοδήποτε διάλογο, αλλά δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν την καταστροφή του».

   Η επιστροφή έγινε αργά το μεσημέρι και οι Φίλοι του Δάσους κατάφεραν να συγκεντρώσουν πολλές σακούλες με σκουπίδια. Μάλιστα υπήρχε και βιβλίο στο οποίο οι συμμετέχοντες έγραφαν τις εντυπώσεις τους. Τέλος αξίζει να αναφέρουμε πως στον περίπατο συμμετείχαν μεταξύ των άλλων ο δημοτικός σύμβουλος Βασίλης Λιόγκας και η περιφερειακή σύμβουλος Κατερίνα Γεροστεργίου.

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

ΔΥΝΑΜΙΚΑ Η ΚΑΒΑΛΑ ΕΙΠΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ. ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.


   Ήταν ίσως η μεγαλύτερη απεργιακή συγκέντρωση που έγινε τα τελευταία χρόνια. Πάνω από 3.000 άνθρωποι (κάποιοι αισιόδοξοι ανέβασαν τον αριθμό στις 5.000) δημιούργησαν μια πολύ μεγάλη συγκέντρωση και μια ακόμη μεγαλύτερη πορεία και πλημύρισαν τους δρόμους της Καβάλας διατυμπανίζοντας την αντίθεση τους στα αντιλαϊκά μέτρα που επιβάλλουν στην χώρα η κυβέρνηση και η τρόικα. Εργαζόμενοι στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και συνταξιούχοι, μαθητές και φοιτητές, επιστήμονες αλλά και επαγγελματίες που έκλεισαν καθολικά τα καταστήματά τους, μαζί με απλούς πολίτες, συμμετείχαν μαζικά σ’ αυτή την μεγάλη συγκέντρωση.

   Ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται στην πλατεία Καπνεργάτη λίγο μετά τις 10 το πρωί, ενώ οι χαιρετισμοί ξεκίνησαν στις 11. Για τον δύσκολο αγώνα των εργαζομένων και των επαγγελματιών, μίλησαν η πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Καβάλας Αγαθή Βαξεβάνη, ο πρόεδρος του νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ νομού Καβάλας Τάσος Ιωαννίδης, ο πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου Καβάλας Χρήστος Ηλιάδης και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιβιοτεχνών και εμπόρων Παναγιώτης Αρσονιάδης, ενώ χαιρετισμό έκανε και εκπρόσωπος των αντιεξουσιαστών που παρακολούθησαν την πορεία. Όλοι οι ομιλητές ζήτησαν από τους πολιτικούς να μη περάσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα ελέω μνημονίου.
 
   Το να αναφέρει κανείς τα συμμετέχοντα σωματεία και συλλόγους θα ήταν άτοπο, αφού όλοι ήταν στην χθεσινή συγκέντρωση. Απλά θα μπορούσαμε να πούμε ότι από τους πιο… φασαριατζήδες της συγκέντρωσης και της πορείας ήταν το φοιτητικό μπλοκ του ΤΕΙ Καβάλας και οι εργαζόμενοι στην Καβάλα OIL, οι οποίοι είχαν τύμπανα και σφυρίχτρες που τα χρησιμοποιούσαν διανθισμένα με δεκάδες συνθήματα.

   Αμέσως μετά τις ομιλίες και όπως είχε αποφασιστεί στη σύσκεψη του Συντονιστικού Οργάνου της περασμένης Τρίτης, η πορεία ξεκίνησε περνώντας από τον πεζόδρομο της οδού Μεγάλου  Αλεξάνδρου. Στην τράπεζα της Ελλάδος, οι εργαζόμενοι της οποίας συμμετείχαν στην απεργία, η πορεία σταμάτησε και οι συμμετέχοντες επέδωσαν ψήφισμα στον διευθυντής της τράπεζας και  συνέχισαν από την Παύλου Μελά, με κατεύθυνση την οδό Βενιζέλου. Εκεί στην πορεία μπήκαν και τα ταξί μαζί με τα οχήματα του ΕΚΑΒ, ενώ στο ύψος της πλατείας Ελευθερίας, μια ομάδα των φοιτητών κατευθύνθηκε στο κέντρο της πλατείας, όπου τοιχοκόλλησε το ψήφισμά της.

   Το μοναδικό σημείο στο οποίο οι απεργοί στάθηκαν για λίγο ήταν το πλακόστρωτο της παραλίας (στο ύψος της Εμπορικής Τράπεζας), όπου απηύθυναν κάλεσμα σε όσους έπιναν τον καφέ τους να συμμετάσχουν στην πορεία. Στην συνέχεια η πορεία δια μέσου της παραλιακής οδού κατέληξε στο διοικητήριο της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας, με τους συγκεντρωμένους να φωνάζουν ρυθμικά και δυναμικά τα συνθήματα τους ενάντια στα μέτρα και στα μνημόνια. Όπως είχε ανακοινωθεί, έξω από την είσοδο του διοικητηρίου είχε στηθεί ένας πάγκος, από τον οποίο τα σωματεία της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων προσέφεραν στους απεργούς δροσιστικά ροφήματα και καφέ, ενώ σύντομα ακολούθησαν και μεζέδες.

   Από εκείνη την στιγμή και μετά ο κόσμος παρέμεινε μπροστά στο διοικητήριο πραγματοποιώντας καθιστική διαμαρτυρία και  περιμένοντας όπως ανακοίνωσαν τους βουλευτές. Το μικρόφωνο ήταν ανοιχτό για όλους ενώ συχνά πυκνά οι άνθρωποι της συντονιστικής ενημέρωναν τους απεργούς για τις προσπάθειες που γινόταν ώστε να βρεθούν οι βουλευτές. Τελικά απάντησε μόνο ο Ντίνος Κλειτσιώτης αλλά η απάντησή του δεν ικανοποίησε τους συγκεντρωμένους.
 
Όπως δεν ικανοποίησε και η απουσία των διοικούντων περιφέρεια και δήμο Καβάλας. Μέχρι τη μία μετά το μεσημέρι το μέτωπο των διαδηλωτών ήταν αρραγές, αλλά από εκεί και μετά άρχισε να αραιώνει. Τελικά μέχρι τις τρεις παρέμειναν γύρω στους 200 διαδηλωτές οι οποίοι μάλιστα προπηλάκισαν λεκτικά υπαλλήλους του διοικητηρίου και δεν τους άφησαν να βγουν πριν την λήξη του ωραρίου τους. Πράγμα που έγινε λίγο μετά τις τρεις χωρίς περαιτέρω επεισόδια. Όλοι πάντως διαβεβαίωσαν πως οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν.
ΔΗΛΩΣΕΙΣ
   Αγαθή Βαξεβάνη, πρόεδρος Ε.Υ. Καβάλας. «Δεν πάει άλλο. Μας έχουν ξεχωρίσει σε κατηγορίες πολιτών. Αυτό που ζούμε δε συμβαίνει ούτε σε τριτοκοσμικές χώρες. Φτάσαμε σε σημείο να μας δίνουν να τρώμε ληγμένα προϊόντα. Εκτός από τον μεσαίωνα που ζούμε στα εργασιακά, μας έχουν πάει τουλάχιστον 50 χρόνια πίσω. Δεν αντέχουν άλλο οι εργαζόμενοι. Δουλειά χωρίς πληρωμή, χωρίς ασφάλιση, και η ανεργία μας έχουν οδηγήσει σε πλήρη εξαθλίωση. Φτάνει πια. Είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις το επόμενο διάστημα».
Τάσος Ιωαννίδης, πρόεδρος ΑΔΕΔΥ Καβάλας. «Είναι μια ιστορική μέρα για τους εργαζόμενους. Πρόκειται για την μεγαλύτερη απεργιακή συγκέντρωση που έγινε ποτέ. Είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι να ανατρέψουμε τα μέτρα που προσπαθούν να περάσουν. Οι λανθασμένες πολιτικές που όλα αυτά τα χρόνια μας οδήγησαν σε άθλιο σημείο, θα πρέπει να ανατραπούν πλήρως. Θα κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις μας από εδώ και στο εξής, φωνάζοντας ένα βροντερό όχι σε όλα αυτά τα μέτρα που θέλουν να μας γυρίσουν δεκάδες χρόνια πίσω».
Χρήστος Ηλιάδης, πρόεδρος εμπορικού συλλόγου Καβάλας. «Η συμμετοχή στην κινητοποίηση είναι πρωτοφανής. Οι έμποροι και οι επαγγελματίες συμμετέχουν σχεδόν στο σύνολό τους περισσότερο από κάθε άλλη φορά, γεγονός που αναδεικνύει την απόγνωση που βιώνουν για το παρόν και το αβέβαιο μέλλον. Η κατάσταση στην αγορά είναι τραγική με τα ήδη υπάρχοντα μέτρα. Κάθε νέο μέτρο ουσιαστικά διώχνει επιχειρήσεις από την ζωή. Αν τα νέα μέτρα γίνουν πράξη θα ζήσουμε την ερημοποίηση των πόλεων».
Παναγιώτης Αρσονιάδης, πρόεδρος Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών Καβάλας. «Σήμερα είναι μόνο η αρχή. Απαιτούμε από τους βουλευτές της Καβάλας να μας απαντήσουν αν θα ψηφίσουν τα νέα μέτρα ή όχι. Πρέπει να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους. Να κατανοήσουν ότι οι πολίτες τους ψήφισαν με άλλες υποσχέσεις κι όχι με τις σημερινές τους αποφάσεις. Πρέπει να κατανοήσουν πως η κατάσταση είναι δραματική. Επιτέλους ας μας ακούσουν. Στο κάτω κάτω της γραφής από μας εκλέχτηκαν. Τα περισσότερα καταστήματα είναι κλειστά. Δυστυχώς κάποιοι άνοιξαν όμως. Αν δεν μπορούν να αντιληφθούν οι άνθρωποι αυτοί την δραματική κατάσταση που θα υπάρξει με τα νέα μέτρα, τότε είναι άξιοι της μοίρας τους».

  

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

ΣΤΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΟΠΟΛΗ ΟΙ ΚΑΝΤΑΔΟΡΟΙ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ.


   Συνέχισαν τις μελωδικές τους βόλτες στις συνοικίες της πόλης οι Κανταδόροι της Καβάλας. Την περασμένη Τετάρτη 17 Οκτωβρίου επέλεξαν τη συνοικία των Πεντακοσίων. Το ραντεβού είχε δοθεί μπροστά στην εκκλησία του Τιμίου Σταυρού στο Σούγιολου. Σχεδόν 25 άνθρωποι, πολλοί από τους οποίους για πρώτη φορά, ανταποκρίθηκαν σε ακόμα ένα κάλεσμα του Λώστα Λιούμπα και της παρέας που ξεκίνησαν από πέρσι το καλοκαίρι τις μελωδικές  αυτές διαδρομές στις συνοικίες της Καβάλας.
 
   Μάλιστα αυτή κι την φορά οι Κανταδόροι έκαναν ένα κάλεσμα και μαζί με τα μέλη του συλλόγου Καταδρομέων Καβάλας συγκέντρωσαν αρκετά τρόφιμα και είδη προσωπικής φροντίδας για την Παιδόπολη Καβάλας, που έχει πραγματικά ανάγκη. Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη και δεκάδες σακούλες με προϊόντα συγκεντρώθηκαν γι’ αυτό τον σκοπό. 

   Κατά τις 9.30 το βράδυ με τον Κώστα στο μπουζούκι, τον Απόστολο στην κιθάρα και τον Δημήτρη στον μπαγλαμά, οι Κανταδόροι ξεκίνησαν να ανηφορίζουν στην οδό Καραϊσκάκη. Αν και ο κόσμος είχε κλειστά πόρτες και παράθυρα, μόλις άκουγε τους Κανταδόρους έβγαινε και τους χειροκροτούσε, ενώ πολλοί ζητούσαν και επιθυμίες. Μια συγκινητική στιγμή έζησαν οι Κανταδόροι λίγο μετά το δασάκι των Πεντακοσίων στην οδό Περικλέους.
 
  Η 90χρονη κ. Δωροθέα που και πέρσι είχε κλέψει τις καρδιές των Κανταδόρων, μόλις τους άκουσε βγήκε στο μπαλκόνι του σπιτιού της. Η χαρά της ήταν μεγάλη, αφού οι Κανταδόροι της αφιέρωσαν ένα τραγούδι το οποίο χόρεψε. Θυμήθηκε κάποιες άλλες εποχές που οι καντάδες, ίσως και προς την ίδια, ήταν συχνό φαινόμενο. Η κ. Δωροθέα αγκάλιασε και φίλησε τους Κανταδόρους, που σίγουρα θα αργήσουν να ξεχάσουν.

   Φυσικά όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα οι Κανταδόροι επέστρεψαν στο σημείο εκκίνησης στον Τίμιο Σταυρό, ανανεώνοντας το ραντεβού τους για την επομένη καντάδα που θα ανακοινωθεί έγκαιρα. Και χθες Πέμπτη το πρωί μια ομάδα τους μαζί με τον δημοτικό σύμβουλο Ανέστη Δημητριάδη, που εξελίσσεται σε έναν από τους πιο ενεργούς Κανταδόρους, επισκέφτηκαν την Παιδόπολη Καβάλας όπου τους υποδέχτηκε η πρόεδρος του ιδρύματος Μαρίνα Φιλιππίδου και παρέδωσαν όλα όσα συγκεντρώθηκαν.
 
   Η κ. Φιλιππίδου ευχαρίστησε θερμά τους Κανταδόρους της Καβάλας γι’ αυτή τους την χειρονομία, ενώ τους  εξήγησε την άσχημη κατάσταση που περνά το ίδρυμα. Οι Κανταδόροι υποσχέθηκαν πως θα συνεχίσουν αυτή την προσπάθεια να βοηθούν ιδρύματα αλλά και μεμονωμένους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. 

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

ΧΩΡΙΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ ΛΟΓΩ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΠΡΑΤΗΡΙΟΥΧΩΝ.


    Δυναμική και με μεγάλη συμμετοχή ήταν η χθεσινή κινητοποίηση των μελών του σωματείου Πρατηριούχων Υγρών Καυσίμων και Λιπαντικών του νομού Καβάλας. Με τον τρόπο αυτό εξέφρασαν της αντίθεσή τους στην μεγάλη αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης λόγω της εξίσωσης με το πετρέλαιο κίνησης. Ως γνωστόν χθες 15 Οκτωβρίου ξεκίνησε η καθιερωμένη περίοδος διανομής πετρελαίου. Όμως μετά την απόφαση των πρατηριούχων, η διανομή έμεινε μόνο στο τυπικό μέρος, αφού τα βυτιοφόρα δεν πρόκειται να εκτελέσουν καμιά παραγγελία από τις ελάχιστες που ήδη έχουν.

   Στις 9 το πρωί οι πρατηριούχοι συγκεντρώθηκαν στην Καλαμίτσα με τα βυτιοφόρα τους, κι έκαναν μικρή συνέλευση. Ήταν μια συγκέντρωση που έγινε σε αρκετά έντονο κλίμα με συζητήσεις για το αν θα έπρεπε να περιμένουν στην συνάντηση με τον Γιάννη  Στουρνάρα, ή να παραδώσουν τα κλειδιά των πρατηρίων τους στην Αντιπεριφέρεια μαζί με το ψήφισμά τους.
 
  Τελικά αποφάσισαν να περιμένουν την απόφαση της συζήτησης της ομοσπονδίας τους με τον υπουργό και να περιοριστούν στην πορεία τους με τα βυτιοφόρα  στους δρόμους της πόλης. Έτσι ξεκίνησαν από την Καλαμίτσα, πέρασαν από την Χρυσοστόμου Σμύρνης και στάθμευσαν τα βυτία τους μπροστά στο διοικητήριο στην Ερυθρού Σταυρού.

   Στο διοικητήριο συνάντησαν τον περιφερειακό σύμβουλο Γιώργο Γερομάρκο και του παρέδωσαν το ψήφισμα που εξέδωσαν στην τελευταία γενική τους συνέλευση με τις θέσεις τους που είναι 1. Να μην αυξηθεί ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης. 2. Να μειωθούν οι φόροι  στα άλλα καύσιμα, με σκοπό την προοδευτική αποκλιμάκωση των τιμών και την διευκόλυνση των καταναλωτών, μείωση που θα έχει ευνοϊκό αντίκτυπο στην ύφεση που κτυπά την οικονομία μας αυξάνοντας ταυτόχρονα τα δημόσια έσοδα. Και 3. Να παταχθεί το λαθρεμπόριο με μέτρα που έχουμε ήδη προτείνει όπως είναι η άμεση εγκατάσταση πιστοποιημένων ηλεκτρονικών συστημάτων ελέγχου σε όλα στάδια διακίνησης.

   Στην συνέχεια οι πρατηριούχοι πεζοί πήγαν στο δημαρχείο, όπου εκείνη την ώρα μαζί με τον δήμαρχο Κωστή Σιμιτσή βρισκόταν ο περιφερειάρχης Άρης Γιαννακίδης και ο αντιπεριφερειάρχης Αρχέλαος Γρανάς για την ένταξη του έργου της ανάπλασης της Μεγάλης Λέσχης. Οι πρατηριούχοι αφού εξήγησαν τους λόγους της κινητοποίησής τους, παρέδωσαν το ψήφισμα και πήραν την υπόσχεση πως θα το παραπέμψουν αρμοδίως. Μάλιστα ο κ. Γιαννακίδης τους διαβεβαίωσε πως σε συνάντηση που έχουν αυτή την εβδομάδα όλοι οι περιφερειάρχες με τον υπουργό Οικονομίας, θα είναι από τα πρώτα θέματα της ατζέντας τους. Ο κ. Σιμιτσής τόνισε πως ήδη το δημοτικό συμβούλιο με ομόφωνο ψήφισμά του εξέφρασε συμπαράσταση στους πρατηριούχους και ταυτόχρονα ζήτησε να δοθεί φέτος αφορολόγητο πετρέλαιο θέρμανσης στα σχολεία.

   Στην συνέχεια οι πρατηριούχοι έκαναν πορεία στους δρόμους με τα βυτία τους και αφού πέρασαν από την οδό Βενιζέλου, έκαναν τον γύρο της Πλατείας Ελευθερίας, διέσχισαν την Ομόνοια, την Δαγκλή και μέσω της Βενιζέλου τελείωσαν την πορεία τους και πάλι στην Καλαμίτσα.

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ.

   Πάντως χωρίς αποτέλεσμα ολοκληρώθηκε η χθεσινή συνάντηση των εκπροσώπων των πρατηριούχων με τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, καθώς η κυβέρνηση δεν δέχθηκε το αίτημά τους για αναστολή της εξίσωσης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης, παρά τα ισοδύναμα μέτρα που πρότειναν. Οι πρατηριούχοι αμέσως μετά ζήτησαν συνάντηση με τους αρχηγούς όλων των κομμάτων προτού ψηφιστεί ο νόμος και κάλεσαν τα μέλη τους σε όλη την Ελλάδα να μην προχωρήσουν σε παραλαβές και διάθεση πετρελαίου θέρμανσης. Αυτό μας διαβεβαίωσε και ο αντιπρόεδρος του σωματείου της Καβάλας Μιχάλης Μεταξάς αργά χθες το απόγευμα. «Οι πρατηριούχοι της Καβάλας δεν θα προμηθευτούν και άρα δεν θα διαθέσουν πετρέλαιο κίνησης μέχρι νεωτέρας» τόνισε ο κ. Μεταξάς.

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΚΑΝΤΑΔΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ.


   Άκρως επιτυχημένη ήταν τελικά η προσπάθεια των Κανταδόρων της Καβάλας, οι οποίοι απέδειξαν πως εκτός ίσως από καλή φωνή, έχουν κι άλλες ευαισθησίες. Εδώ και 10 μέρες σε συνεργασία με τον σύλλογο Καταδρομέων Καβάλας, συγκέντρωσαν στο γραφείο των Καταδρομέων στην Καλαμίτσα διάφορα ρούχα και παιχνίδια για ανθρώπους που τα έχουν απόλυτη ανάγκη. Όλα αυτά με την βοήθεια αυτοκινήτου του δήμου Καβάλας μεταφέρθηκαν στο κοινωνικό Παντοπωλείο του δήμου και θα διανεμηθούν από εκεί.   

   Την απόλυτη ικανοποίησή τους εξέφρασαν ο Κώστας Λιούμπας από τους Κανταδόρους και ο Γιώργος Ζαφειρίου από τους Καταδρομείς, που συνόδεψαν το αυτοκίνητο του δήμου. «Οι Κανταδόροι της Καβάλας αποφασίσαμε να συνεισφέρουμε όπως μπορούμε στην δύσκολη οικονομική κατάσταση που περνούν πολλοί συμπολίτες μας, τόνισε ο κ. Λιούμπας. Έτσι ξεκινήσαμε να συγκεντρώσουμε ρούχα, παιχνίδια και οτιδήποτε άλλο περισσεύει από όλους μας, ώστε να δώσουμε ανάσες σε κάποιους που πραγματικά έχουν ανάγκη». Στο ίδιο μήκος και οι δηλώσεις του κ. Ζαφειρίου. «Είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι από την ανταπόκριση του κόσμου, σημείωσε. Συγκεντρώσαμε πάνω από 50 μεγάλες σακούλες με ρούχα και παιχνίδια, τα οποία μέσω του Κοινωνικού Παντοπωλείου του δήμου Καβάλας πιστεύουμε πως θα βρουν την θέση τους». Κοντά στην προσπάθεια των Κανταδόρων ήταν για πολλοστή φορά και ο δημοτικός σύμβουλος και πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας Ανέστης Δημητριάδης που βοήθησε τα μέγιστα.

   Μάλιστα οι Κανταδόροι της Καβάλας δεν σταματούν εκεί. Ξεκίνησαν ήδη να συγκεντρώνουν τρόφιμα μακράς διάρκειας και είδη ατομικής καθαριότητας (σαμπουάν, αφρόλουτρα, σαπούνια) μέχρι την ερχόμενη Τετάρτη, το βράδυ της οποίας θα κάνουν καντάδα στην περιοχή των Πεντακοσίων. «Καλούμε όλους όσους θέλουν να συμμετάσχουν στην Καντάδα να βρίσκονται στις 9 η ώρα το βράδυ μπροστά στην εκκλησία του Τιμίου Σταυρού, τονίζει ο κ. Λιούμπας. Και τους παρακαλούμε να φέρει ο καθένας ότι μπορεί από τρόφιμα μακράς διάρκειας όπως μακαρόνια, ρύζι, όσπρια, γάλα, σάλτσα, είδη ατομικής υγιεινής και ότι άλλο μπορούν να σκεφτούν. Όλα όσα μπορέσουμε να μαζέψουμε θα τα συγκεντρώσουμε και θα τα δώσουμε την επόμενη μέρα στην Παιδόπολη Καβάλας, όπου γνωρίζουμε πως υπάρχει ανάγκη. Φυσικά θα ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες προσπάθειες για άλλα ιδρύματα και φορείς της Καβάλας».

   Την όλη προσπάθεια θα συνδράμουν και πάλι τα μέλη του συλλόγου Καταδρομέων Καβάλας. Θετική ήταν και η πρόεδρος της Παιδόπολης Μαρίνα Φιλιππίδου, η οποία ευχαρίστησε θερμά τους Κανταδόρους για την προσπάθεια που θα κάνουν για το ίδρυμα. Όσοι θέλουν λοιπόν την ερχόμενη Τετάρτη το απόγευμα δεν έχουν παρά να φέρουν το κάτι τις τους στον Τίμιο Σταυρό και να ακολουθήσουν τους Κανταδόρους σε μια μελωδική βόλτα στα Πεντακόσια.

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

ΣΥΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΚΑΒΑΛΑΣ (ΒΙΟΠΑΚ).


   Σύσκεψη των μελών του διοικητικού συμβουλίου του Βιοτεχνικού Πάρκου Καβάλας (ΒΙΟΠΑ) με τους οικοπεδούχους του πάρκου, πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες με την παρουσία και του αντιπεριφερειάρχη Αρχέλαου Γρανά στο γραφείο του. Αιτία της σύσκεψης ήταν ο προγραμματισμός για τα επόμενα βήματα που πρέπει να γίνουν, εν όψει των οικονομικών δυσκολιών που υπάρχουν στο σύνολο της διαχείρισης του ΒΙΟΠΑ, αλλά και των ίδιων των οικοπεδούχων.

   Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΒΙΟΠΑ Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, πέρα από κάποια χρήματα που μπήκαν στο ταμείο του ΒΙΟΠΑ από δόσεις και πληρώθηκαν κάποιες από τις  υποχρεώσεις (λογιστήριο, υπάλληλος και δυο δόσεις του δανείου) δημιουργήθηκε και πάλι ένας όγκος χρεών. «Μπορεί να δίνεις τις  υποχρεώσεις σου, όμως δυστυχώς όσο περνά ο καιρός αυτές  μεγαλώνουν, τόνισε ο κ. Παπαδόπουλος. Για τον λόγο αυτό καλέσαμε την σύσκεψη, ώστε να ενημερώσουμε τους οικοπεδούχους πως πρέπει να ζητήσουμε από την Εθνική τράπεζα να διακανονίσει εκ νέου το δάνειο σύμφωνα με τις δυνατότητες που έχουμε, ώστε να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε. Ήδη έχουμε κάνει αίτηση στην Τράπεζα, την πρωτοκολλήσαμε και περιμένουμε την απάντηση που πιστεύουμε πως θα είναι θετική».

   Στην συνέχεια ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρθηκε στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι οικοπεδούχοι. «Τελευταία μάλιστα αρκετοί αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις τους και προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν με πρόταση που θα καταθέσουν μέσω του νεοσυσταθέντος σωματείου που έχουν ιδρύσει, σημειώνει ο κ. Παπαδόπουλος. Πρέπει το οικονομικό  πρόβλημα να λυθεί από όλους μαζί. Ακόμη περιμένουμε απάντηση για συνάντηση που ζητήσαμε με τον υπουργό Ανάπτυξης. Εδώ θα πάμε μαζί με το νέο σωματείο, ενώ προσπαθούμε να συντονιστούμε και με τα άλλα 11 ΒΙΟΠΑ της Ελλάδα, μια και τα προβλήματα είναι κοινά. Τους ζητήσαμε μάλιστα να γίνει και μια συνάντηση, ίσως και στην Καβάλα ώστε να συντονιστούμε όσο το δυνατόν καλύτερα».

   Τέλος ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρθηκε στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης που προσπαθεί να πετύχει το ΒΙΟΠΑ ώστε να διευκολυνθούν οι οικοπεδούχοι. «Για το πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσπαθούμε να αλλάξουμε κάποιους όρους ώστε να γίνει πιο ευέλικτο, τονίζει ο πρόεδρος του ΒΙΟΠΑ. Πρέπει κάποιοι όροι να προστεθούν και κάποιοι να αφαιρεθούν, για να μη γίνει το πρόγραμμα αυτό βρόγχος στους οικοπεδούχους από τις τράπεζες. Κι αυτό όμως πρέπει να γίνει σε αγαστή συνεργασία μαζί τους».

   Όσον αφορά το σωματείο όπως μας ενημέρωσε ένας εκ των ιδιοκτητών του ο Μάκης Δημητριάδης, ήδη έχουν κατατεθεί τα απαραίτητα έγγραφα, έχει γίνει και η απαραίτητη δικάσιμος και περιμένουν την έκδοση της απόφασης για να προκηρύξουν εκλογές για να εκλεγεί η πρώτη διοίκηση. Η επωνυμία του θα είναι «Σωματείο Επαγγελματιών – Βιοτεχνών και Εμπόρων ΒΙΟΠΑ Καβάλας». Χθες το βράδυ μάλιστα ήταν προγραμματισμένο να συγκεντρωθούν τα μέλη του για να ετοιμάσουν τις προτάσεις τους προς το ΒΙΟΠΑ.

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

ΓΙΑ 14η ΧΡΟΝΙΑ Η "ΓΙΟΡΤΗ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑΣ" ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΜΩΝΑ ΚΑΒΑΛΑΣ.


   Για 14η χρονιά πραγματοποιήθηκε και φέτος η καθιερωμένη πια «Γιορτή της Κτηνοτροφίας» που οργάνωσε ο πολιτιστικός συλλόγου «Προφήτης Ηλίας» του Πλαταμώνα. Όταν το 1994 ορισμένα δραστήρια άτομα του Πλαταμώνα στον δήμο Ορεινού ίδρυσαν τον σύλλογο, ούτε μπορούσαν να φανταστούν που μπορούν να φτάσουν. Δειλά δειλά στην αρχή και στην συνέχεια από το 2000 συνεχώς καθιέρωσαν τα τελευταία ένδεκα χρόνια την Γιορτή της Κτηνοτροφίας, που στις αρχές της ξεκίνησε σαν «Γιορτή της Γίδας».

   Έτσι μετά από αρκετά επίπονες προσπάθειες από όλους σχεδόν τους κατοίκους του Πλαταμώνα, την Κυριακή που μας πέρασε  γιορτάστηκε με μεγάλη επιτυχία η γιορτή. Και για ακόμη μια χρονιά πολύς ήταν ο κόσμος που βρέθηκε στο Πλαταμώνα, αποδεικνύοντας τελικά ότι διψάει για όμορφες γιορτές και ιδιαίτερα όταν αυτές συνδυάζονται με εκδρομές στην ύπαιθρο. Εκτός από τα αυτοκίνητα υπήρχαν και αρκετά λεωφορεία από Καβάλα, Δράμα και Ξάνθη που ανέβασαν κόσμο στον Πλαταμώνα. Και φαίνεται ότι και ο Θεός ήταν μαζί τους, αφού ο καιρός βοήθησε τα μέγιστα.

   ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

   Τα μέλη του πολιτιστικού συλλόγου του χωριού, οργάνωσαν όσο καλύτερα γινόταν την δική τους γιορτή, όπως χαρακτηριστικά  έλεγαν. Σχεδόν μια εβδομάδα κράτησαν οι προετοιμασίες, τόσο του χώρου που φιλοξενεί την γιορτή όσο και των εδεσμάτων που προσφέρθηκαν. Το Σάββατο το μεσημέρι μπήκαν στην φωτιά τα πρώτα καζάνια για να βράσουν το κρέας. Περίπου 500 κιλά κρέας από γίδες της περιοχής ξεκίνησαν να σιγοβράζουν, ώστε να δώσουν όλη τους τη νοστιμιά.
 
  Το βρασμένο κρέας στραγγίστηκε και ο ζωμός του αποτέλεσε την πρώτη ύλη για την σούπα, που ξεκίνησε να ετοιμάζεται λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Προστέθηκαν 150 κιλά πατάτες - από την Λεκάνη φυσικά - 130 κιλά κρεμμύδια και άλλα μυρωδικά όπως σέλινα και καρότα. Όλα αυτά για να σιγοβράσουν χρειάστηκαν 4 τόνοι ξύλα και άνθρωποι που ξενύχτησαν, αφού η διαδικασία κράτησε όλη τη νύχτα.

   Η ΓΙΟΡΤΗ

   Την Κυριακή το πρωί όλα ήταν έτοιμα και η μεγάλη πλατεία του κτηνοτροφικού πάρκου του Πλαταμώνα περίμενε τους επισκέπτες της γιορτής. Όπως κάθε χρονιά φυσικά, στους δρόμους του Πλαταμώνα στήθηκε και ένα πολύχρωμο παζάρι, όπου εκτός από την καθιερωμένη γίδα μπορούσες να βρεις και προϊόντα της περιοχής όπως κάστανα, κράνα, πατάτες, τυρί και άλλα.

   Μετά την εκκλησία ο κόσμος ξεκίνησε να ανεβαίνει στον όμορφο Πλαταμώνα. Εκτός από την γιδόσουπα, που ήταν απλά υπέροχη και όσοι την δοκίμασαν κυριολεκτικά έγλυφαν τα δάκτυλά τους, όσοι ήθελαν μπορούσαν να γευτούν πεντανόστιμα σουβλάκια ή κεφτεδάκια, έναντι μικρού χρηματικού ποσού για την ενίσχυση του συλλόγου. Ακόμη προσφέρθηκαν δωρεάν τυρί, από τα τοπικά τυροκομεία και κρασί, όλα προσφορά από τον σύλλογο που στηρίχτηκε οικονομικά από τον δήμο Νέστου κατά κύριο λόγο και από την αντιπεριφέρεια Καβάλας, ενώ δεν έλειψαν και οι ευγενικές χορηγίες από επιχειρήσεις, που βοήθησαν τα μέγιστα στην επιτυχία της γιορτής.

   Μεταξύ των άλλων μέχρι την ώρα που φύγαμε είδαμε να δίνουν το παρόν τους τον υφυπουργό εργασία Νίκο Παναγιωτόπουλο, τον δήμαρχο Νέστου Σάββα Μιχαηλίδη που στον χαιρετισμό του τόνισε την ανάγκη να στηριχθούν τέτοιες προσπάθειες, τον αντιπεριφερειάρχη Αρχέλαο Γρανά, τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου Βασίλη Ιορδανίδη, τον αντιδήμαρχο υπεύθυνο για τον πρώην δήμο Ορεινού Παύλο Καλογερίδη, αρκετούς δημοτικούς συμβούλους της περιοχής, τον πρόεδρο του νοσοκομείου Καβάλας Δημήτρη Παπαδόπουλο και τον πρώην δήμαρχο της Κεραμωτής Μένανδρο Μαρινάκη.

   Φυσικά το γλέντι και ο χορός που ξεκίνησαν νωρίς, συνεχίστηκαν μέχρι αργά το απόγευμα. Τελικά το «κάθε πέρσι και καλύτερα» είναι το μοναδικό που δεν ισχύει στην Γιορτή της Κτηνοτροφίας του Πλαταμώνα, αφού κάθε χρόνο κάτι καινούργιο και ωραιότερο μας επιφυλάσσει και μας εκπλήσσει ευχάριστα.

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥΣ.


   Την μη υποβάθμιση της επαρχίας Νέστου ζήτησαν δυναμικά χθες Δευτέρα 8 Οκτωβρίου, οι καταστηματάρχες και γενικότερα οι επαγγελματίες της περιοχής, με μια μεγάλη κινητοποίηση που οργάνωσε η Ένωση Εμπόρων – Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Χρυσούπολης. Και μάλιστα πολύ επιτυχημένα, μια και η ανταπόκριση στο κάλεσμα να κλείσει η αγορά της πόλης ήταν καθολική.
 
 Η συμμετοχή άγγιξε το 100%, αφού ελάχιστα καφέ και τα περίπτερα της Χρυσούπολης, παρέμειναν μόνο ανοιχτά. Η μεγάλη συγκέντρωση των επαγγελματιών έγινε στην πλατεία Ηρώων, όπου μίλησε η πρόεδρος της Ένωσης Ευαγγελία Καχέλου η οποία διάβασε το ψήφισμα που εκδόθηκε και εξηγεί τους λόγους της κινητοποίησης.

ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ

   «Όλος ο εμπορικός κόσμος, αλλά και κάθε πολίτης της επαρχίας Νέστου είναι αγανακτισμένος. 1) Από τα αβάσταχτα οικονομικά μέτρα που έχουν επιβληθεί και 2) Από τις αποφάσεις που πάρθηκαν αλλά και τις αποφάσεις που αναμένεται να ακολουθήσουν για το κλείσιμο των δημοσίων υπηρεσιών και των υπηρεσιών του ευρύτερου δημόσιου φορέα (ΔΕΚΟ κλπ) της Χρυσούπολης. Δ.Ο.Υ., Ι.Κ.Α., Ειρηνοδικείο, Ο.Α.Ε.Δ, Ε.Σ.Υ., Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε. Διαμαρτυρόμαστε διότι με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά μια πόλη ερημώνει και ένας δήμος των 30.000 κατοίκων, ενώ πέφτουν σε μαρασμό πάνω από 600 εμπορικά καταστήματα. Κρίνεται επιτακτική ανάγκη η αποτροπή της υποβάθμισης της περιοχής μας. Απαιτούμε την οριστική ακύρωση του κλεισίματος των υπηρεσιών αυτών που η λειτουργία τους είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ζωή των κατοίκων όλης της επαρχίας Νέστου».

   Στης συνέχεια χαιρέτησε ο δήμαρχος Νέστου Σάββας Μιχαηλίδης ο οποίος ευχαρίστησε τους επαγγελματίες της Χρυσούπολης για την μεγάλη τους συμμετοχή. «Είναι μια ήπια αντίδραση στην συρρίκνωση και στην υποβάθμιση που επιχειρείται στην περιοχή μας, τόνισε ο δήμαρχος. Η προσπάθεια αυτή υποτιμά τη νοημοσύνη μας και φυσικά κανέναν δεν μπορεί να πείσει πως έτσι δημιουργούνται συνθήκες ανάπτυξης. Η τακτική αυτή του να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς, δεν θα επιτρέψουμε να περάσει. Αντιδρούμε κατ’ αρχήν εκφράζοντας σε πρώτη φάση την ήπια αντίθεσή μας. Ελπίζουμε να μην μας αναγκάσουν να φτάσουμε στα άκρα».

   Χαιρετισμούς στην συνέχεια απεύθυναν ο αντιπεριφερειάρχης Αρχέλαος Γρανάς, ο οποίος τόνισε την αντίθεσή του στα σχέδια συγχώνευσης των υπηρεσιών του Νέστου και ο βουλευτής Γιάννης Πασχαλίδης, ο οποίος μεταξύ των άλλων σημείωσε πως οι διαβεβαιώσεις που έχει από αρμοδίους είναι πως ο ΟΑΕΔ δεν υπάρχει περίπτωση να κλείσει, για το ΙΚΑ υπάρχει θετική απάντηση από τον διοικητή του Λοβέρδο Σπυρόπουλο πως δεν θα κλείσει εντελώς, αλλά θα λειτουργήσει με λίγους εργαζομένους, ενώ για την εφορία το θέμα βρίσκεται σε 11μελή επιτροπή η οποία συνεχίζει να συνεδριάζει και την ερχόμενη Πέμπτη θα υπάρχουν εξελίξεις. «Υπάρχει την ερχόμενη Πέμπτη ραντεβού μου με τον κ. Στουρνάρα για το συγκεκριμένο θέμα, σημείωσε ο κ. Πασχαλίδης. Πρέπει να τον πείσουμε πως υπάρχει στην περιοχή Νέστου ορεινός όγκος, αφού μόνο με τον τρόπο αυτό θα παραμείνει η ΔΟΥ». Εδώ έκανε παρέμβαση ο δήμαρχος Νέστου ο οποίος τόνισε χαρακτηριστικά πως δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτούν υποβάθμιση του ΙΚΑ και θα υπάρξουν δυναμικές αντιδράσεις αν πάει να γίνει κάτι τέτοιο.

   Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ο βουλευτής Ντίνος Κλειτσιώτης, ο οποίος ήταν κάθετος πως η απόφαση για συγχώνευση της ΔΟΥ από το υπουργείο Οικονομικών είναι δεδομένη και δεν πρόκειται να αλλάξει, αφού έτσι προστάζει η Τρόικα. «Η προσπάθειά μας γίνετε τώρα για να παραμείνει ένα γραφείο με 3 υπαλλήλους που θα εξυπηρετεί ειδικές ανάγκες» σημείωσε ο κ. Κλειτσιώτης.

   Ακολούθησε πορεία στους δρόμους της Χρυσούπολης και οι επαγγελματίες απέκλεισαν συμβολικά για λίγη ώρα το κτίριο της εφορείας Χρυσούπολης. Μάλιστα παρέδωσαν στην διευθύντρια το ψήφισμα, ενώ ζήτησαν από τους εργαζόμενους να αποχωρήσουν από το κτίριο, πράγμα που δεν έγινε αποδεκτό. Αμέσως μετά και πάλι με πορεία κατευθύνθηκαν στο ΙΚΑ Χρυσούπολης το οποίο και απέκλεισαν συμβολικά δίνοντας το ψήφισμα στον διευθυντή του. Τέλος με πορεία και πάλι κατέληξαν στο πάρκο της Χρυσούπολης, διαβεβαιώνοντας σε όλους τους τόνους πως τα όπλα θα είναι παρά πόδα!