ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΕΩΣ ΚΑΙ 100% Η ΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΥΣΟΞΥΛΩΝ!

   Αύξηση κατά 100% παρουσιάζει φέτος η ζήτηση στην αγορά των  καυσόξυλων σε σχέση με πέρσι, αφού με την τιμή του πετρελαίου που όπως ακούγεται θα είναι φέτος πολύ αυξημένη, οι καταναλωτές αναζητούν οικονομικότερους τρόπους για να εξασφαλίσουν τη θέρμανσή τους για το χειμώνα. Έτσι το τελευταίο διάστημα επιστρέφουν στα σπίτια δυναμικά οι ξυλόσομπες και τα ξύλα γίνονται ανάρπαστα.

   Ήδη οι έμποροι ξύλων που κι αυτοί πολλαπλασιάστηκαν και στην Καβάλα, επισημαίνουν πως πολλές φορές αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τους πελάτες τους. Κι αυτό αφού οι υλοτομίες είναι πολύ λιγότερες από τα προηγούμενα χρόνια, λόγω της χορήγησης περιορισμένων κονδυλίων στα κατά τόπους δασαρχεία από το αρμόδιο υπουργείο για το σκοπό αυτό. Αυτό μας το επιβεβαίωσε και ο πρόεδρος του Αγροτικού Δασικού Συνεταιρισμού Παγγαίου Γιάννης Τσολακίδης, ο οποίος τονίζει πως όλες οι υλοτομίες γίνονται πλέον μόνο μέσω των συνεταιρισμών. Όμως πλέον ακόμη και οι ίδιοι οι υλοτόμοι λόγω αυξημένων εξόδων, αδυνατούν να βγουν στο βουνό για να κόψουν ξύλα. Από τα 45 μέλη που έχει ο συνεταιρισμός του Παγγαίου, μόνο τα 15 βγαίνουν στην δουλειά.

   Ως εκ τούτου λοιπόν υπάρχει μεγάλη έλλειψη και οι έμποροι αναγκάζονται να στραφούν στα σαφώς κατώτερης ποιότητας Βουλγάρικα ξύλα. Σύμφωνα με τον κ. Τσολακίδη, αυτό οφείλεται στην μορφολογία του εδάφους των Βουλγάρικων βουνών. Τα ξύλα από τα Ελληνικά βουνά είναι σαφώς καλύτερα σε αποδόσεις. Παρά ταύτα όμως λόγω της έλλειψης, εκτιμάται πως αυτή την εποχή το 80% των ξύλων που πωλούνται στις αγορές της Μακεδονίας είναι Βουλγάρικα. Στην περιοχή μας ξύλα υλοτομούνται από το Παγγαίο, την Λεκάνη, το Καράντερε, κι την Χαϊδού της Ξάνθης. Τα περισσότερα ξύλα που υλοτομούνται στο Άγιο Όρος πηγαίνουν για ιδία χρήση των μοναστηριών, στις βιοτεχνίες ξυλοκάρβουνων στον Σταυρό, αλλά και για χρήση στις οικοδομές. Οι ειδικοί συμβουλεύουν τους καταναλωτές να ελέγχουν τα παραστατικά του φορτίου που οδηγείται στη μάντρα, για να διαπιστώνουν αν πραγματικά είναι από το Άγιο Όρος. Τα ξύλα που βγαίνουν από την Αθωνική πολιτεία είναι ξύλα που δύσκολα βλέπει κανείς σε άλλα βουνά της ελληνικής επικράτειας (δρυς, πουρνάρια και κουμαριές), ενώ τα φορτία ελέγχονται από το δασαρχείο ως προς την προέλευση και τον προορισμό της μεταφοράς τους.

   Όσον αφορά την τιμή των καυσόξυλων κι αυτή ορίζεται ανάλογα με την ποιότητα των ξύλων. Έτσι τα Ελληνικά ξεκινούν από 100-130 ευρώ ο τόνος, ενώ τα Βουλγάρικα είναι φτηνότερα. Βέβαια το θέμα είναι ποιος μπορεί να ξεχωρίσει το Ελληνικό από το Βουλγάρικο ξύλο. Από τον συνεταιρισμό πάντως ο χωρικός τόνος φεύγει με 30 ευρώ τον τόνο. Υλοτόμοι κι έμποροι προειδοποιούν και για το ενδεχόμενο έλλειψης καυσόξυλων κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλά και μεγάλης αύξησης στην τιμή της διάθεσής τους στο κοινό.
    Τέλος οι ειδικοί συμβουλεύουν το αγοραστικό κοινό:
-Να προτιμά τα ελληνικά ξύλα και μάλιστα τον ελληνικό δρυ. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ποιότητά του είναι ανώτερη από τα εισαγόμενα καυσόξυλα, λόγω εδαφών, υψομέτρου και πυκνότητας που εξασφαλίζει μεγαλύτερη και παρατεταμένη ενέργεια κατά την καύση.
-Να προμηθευτεί εγκαίρως ξύλα ενόψει του χειμώνα, καθώς οι έμποροι προειδοποιούν για το ενδεχόμενο σοβαρών ελλείψεων αργότερα.
-Να ελέγχει τα παραστατικά που συνοδεύουν τα ξύλα κατά τη μεταφορά τους, ώστε να πληροφορείται αν είναι ελληνικά ή εισαγόμενα και να πληρώνει το ποσό που έχει συμφωνήσει, δεδομένου ότι το ελληνικό ξύλο είναι ακριβότερο από το βουλγαρικό.
-Να μην αγοράζει χλωρά ξύλα γιατί δεν καίγονται σωστά και επιβαρύνουν το πορτοφόλι του καταναλωτή, λόγω μεγαλύτερου βάρους.
-Να ζυγίζει, όταν αυτό είναι δυνατόν, τις ποσότητες των ξύλων που αγοράζει.
-Να έχει στο νου ότι, παρ' όλο που τα καυσόξυλα δεν φέρουν σήμανση το κάθε ένα ξεχωριστά, τα δασαρχεία της Ελλάδας χρησιμοποιούν στρόγγυλες κόκκινες και πράσινες σφραγίδες κατά τις εργασίες διαχείρισης των ξύλων στα δάση, ενώ οι βουλγαρικές αντίστοιχες σφραγίδες είναι πολυγωνικές πράσινου χρώματος και φέρουν ενδείξεις στο κυριλλικό αλφάβητο.
-Επίσης, έμποροι αλλά και δασολόγοι με εμπειρία, επισημαίνουν ότι το βουλγαρικό ξύλο είναι πιο σκούρο στο χρώμα και συνήθως πρόκειται για μεγαλύτερους και χοντρότερους κορμούς, κομμένους σε περισσότερα κομμάτια.