Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

ΕΠΕΣΕ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ.

   Άλλο ένα κομμάτι της ιστορίας της Καβάλας έπεσε χθες στο κέντρο της. Το τελευταίο κομμάτι του παλιού καφενείου «Τα Πλακάκια», αποτελεί πλέον παρελθόν, αφού χθες το πρωί οι τελευταίοι του τοίχοι δεν άντεξαν στις υδραυλικές πιέσεις του μηχανήματος που χρησιμοποιήθηκε για να το γκρεμίσει. Ψάχνοντας την ιστορία του καταστήματος, μάθαμε πως από την δεκαετία του 1940 λειτουργούσαν σ’ εκείνη την περιοχή τέσσερεις  ψαροταβέρνες. Βέβαια με τα χρόνια οι τρεις από τους ιδιοκτήτες συνταξιοδοτήθηκαν και έμεινε μια. Τα Πλακάκια.
  
   Χτισμένες όπως τα περισσότερα κτίρια εκείνη την εποχή, λίγο με τούβλα και τσιμεντόλιθους, λίγο με λαμαρίνες και επεκτάσεις, όλες  φυσικά λαθραίες. Το οικόπεδο ανήκει στον ΟΛΚ, που τελευταία έκανε κάπως τα στραβά μάτια για να βγει στην σύνταξη ο τελευταίος ιδιοκτήτης ενός μικρού κομματιού από τις παλιές εκέινες ταβέρνες, που το λειτουργούσε σαν καφενείο. Την ονομασία Πλακάκια την οφείλει στο γεγονός πως στο πεζοδρόμιο  εκείνο, τοποθετήθηκαν για πρώτη φορά τσιμεντένια πλακάκια. Μια ονομασία που έγινε σημείο αναφοράς, μια και πολλοί έδιναν μεσημέρι και βράδυ εκεί τα ραντεβού τους.
   Εκεί ήταν το εστιατόριο όπου μαζευόταν όλοι οι εμπορευάμενοι της εποχής τα μεσημέρια και έτρωγαν. Υπήρχε καθημερινά φρέσκο ψαράκι, μια και η ψαραγορά ήταν ακριβώς δίπλα, ενώ σερβίρονταν  μαγειρευτά φαγητά και σούπες. Οι ιδιοκτήτες τους ήταν πραγματικοί επαγγελματίες, είχαν καλούς ψητάδες, ενώ φημίζονταν για τα τηγάνια τους. Οι θύμησες από παλιούς Καβαλιώτες πολλές. Υπήρχε μια συνήθεια για χρόνια ολόκληρα, το μεσημέρι της Μεγάλης Παρασκευής αμέσως μετά την Αποκαθήλωση, οι Καβαλιώτες να σχηματίζουν ουρές για να φάνε καλαμαράκια που ήταν νηστήσιμα. Γενικότερα ήταν μαγαζί στο οποίο πήγαιναν άνθρωποι της πιάτσας, λαϊκοί, αφού δεν είχε πολλές πολυτέλειες. Εξ άλλου μαζί με την Ωραία Μυτηλήνη και την Ζαφειρώ ήταν τα μόνα παραλιακά καταστήματα φαγητού. Στα τραπεζάκια τους υπήρχαν μουσαμαδένια τραπεζομάντηλα. Τα καλοκαίρια έβγαιναν τα τραπεζάκια έξω, δίνοντας χρώμα στην περιοχή. Εκεί δίπλα βρισκόταν και η πιάτσα των ταξί οι οδηγοί των οποίων το είχαν στέκι.
  
   Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και η τελευταία ταβέρνα σταμάτησε να λειτουργεί και έγινε μανάβικο, μέχρι που το μεγαλύτερο κομμάτι γκρεμίστηκε για να γίνει η πολυκατοικία που υπάρχει σήμερα. Μόνο το μικρό καφενεδάκι του Ανδρέα αντιστεκόταν μέχρι πριν λίγους μήνες, αλλά από χθες και αυτό αποτελεί παρελθόν. Πολλοί ήταν οι Καβαλιώτες που περνώντας χθες από τα Πλακάκια σταματούσαν αναπολώντας το παρελθόν. Με τον τρόπο αυτό έδειξαν πως μπορεί η ψαροταβέρνα Πλακάκια να μην υπάρχει πλέον, το συγκεκριμένο σημείο όμως, δύσκολα θα αλλάξει ονομασία και θα συνεχίσει να αποτελεί σημείο αναφοράς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου