Μια έκπληξη περίμενε χθες το πρωί σε όσους κατευθυνόταν προς το Περιγιάλι , μπροστά στην είσοδο του ΟΑΕΔ, αφού ο μικροπωλητής που βρίσκεται εκεί μοίραζε στους διερχόμενους τσουβαλάκια με πατάτες. Ως γνωστόν τα τελευταία χρόνια στο συγκεκριμένο αυτό σημείο, βρίσκονται η Βικτωρία (Βίκυ) και ο Θεοδόσης (Σάκης) Τσαμούρης. Το έχουν κάνει στέκι και πουλούν συνήθως πατάτες και κρεμμύδια, ενώ το καλοκαίρι ο πάγκος τους διαθέτει και καρπούζια. Είναι μια από τις λίγες θέσεις υπαίθριου στάσιμου εμπορίου, που δίνει ο δήμος Καβάλας σε διάφορους μικροπωλητές. Χθες λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι αποφάσισαν να προσφέρουν σε διερχόμενους πατάτες.
«Το κάναμε για τάμα, να είμαστε καλά εγώ και η οικογένειά μου, μας τόνισε η κ. Βίκυ όταν ρωτήσαμε τον λόγο αυτής της προσφοράς. Το έχω κάνει κι άλλες φορές και θα το ξανακάνω σε 2 μήνες, όταν θα δώσει εισαγωγικές εξετάσεις η κόρη μου, για να πάει καλά. Και να σας πω κάτι, με όλα αυτά που ακούω πονάει η ψυχή μου και ήθελα να προσφέρω έστω κι ένα σακούλι πατάτες σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Έτσι λοιπόν κάναμε και σήμερα (χθες) με τον σύζυγο. Σε συνεννόηση με τον παραγωγό που τις προμηθευόμαστε και ο οποίος μας έκανε πολύ καλή τιμή, δώσαμε σχεδόν 300 σακιά με πατάτες μέσα σε 2,5 ώρες. Το τι ευχαριστίες ακούσαμε δεν περιγράφονται».
Τους συναντήσαμε στο σπίτι τους στο Περιγιάλι, όπου αμέσως μετά με καλή παρέα έστησαν ένα ουζάκι, ευχαριστημένοι από την προσφορά τους. Αλλά συνάμα και θλιμμένοι, αφού διαπίστωσαν για ακόμη μια φορά πόσο μεγάλη κρίση περνάει ο κόσμος. «Υπήρχαν κάποιοι που μας είπαν πως σήμερα δεν είχαν τίποτα για να φάνε και πως με τις πατάτες αυτές θα περάσουν μια εβδομάδα. Μάτωσε η ψυχή μας. Άλλοι πάλι μας αγκάλιαζαν και μας φιλούσαν ευχαριστώντας μας. Εμείς είπαμε και τους ιερείς του Αγίου Αθανασίου και του Αγίου Τρύφωνα να το ανακοινώσουν μετά την λειτουργία κι έτσι όταν σχόλασε η εκκλησία, πολύς κόσμος πέρασε και πήρε τις πατάτες. Βέβαια υπήρχαν και άλλοι που το έμαθαν και ήρθαν. Ελπίζουμε μόνο να περάσει γρήγορα αυτή η κρίση» μας είπαν ο Σάκης και η Βίκυ.
Κατά την διάρκεια της συνομιλίας μας ήρθε κι ένα αυτοκίνητο με μια κοπέλα, στο οποίο φορτώθηκαν αρκετά τσουβαλάκια. Στο ερώτημά μας τι γίνετε, μας απάντησαν πως η συγκεκριμένη κυρία βοηθάει στο να μεταφερθούν ορισμένα σακιά σε ανθρώπους που δεν μπορούν να μετακινηθούν. «Ακόμη και το 1,10 του εισιτηρίου για να έρθουν με το λεωφορείο δεν έχουν κάποιοι συμπολίτες μας, μας λέει η κ. Βίκυ. Και η κοπέλα αυτή βοηθάει και τους πηγαίνει τις πατάτες στα σπίτια τους. Δεν την ξέρουμε, αλλά την ευχαριστούμε γι’ αυτή της την πράξη». Στην συνέχεια βέβαια μάθαμε πως η συγκεκριμένη κοπέλα εργάζεται στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» και γνωρίζει από κοντά που υπάρχουν προβλήματα.
Μπορεί τελικά με όλες αυτές τις οικονομικές δυσκολίες που περνάμε, να αισθανθούμε και πάλι την δύναμη της προσφοράς. Μπορεί ο Έλληνας να έχει την προσφορά στο αίμα του, όμως τελευταία έδειχνε πως την είχε ξεχάσει. Τέτοιες ενέργειες όμως πείθουν και τον πιο δύσπιστο πως όλοι μαζί μπορούμε. Είναι μια σταγόνα αισιοδοξίας από δυο μεροκαματιάρηδες, που από σήμερα νωρίς το πρωί και μέχρι να σκοτεινιάσει θα βρίσκονται και πάλι στο στέκι τους, εκεί μπροστά στον ΟΑΕΔ, να παλεύουν για το μεροκάματο. Μακάρι να βρουν μιμητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου