ΨΑΡΙ "ΑΡΠΑΓΑΣ" ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΤΩΝ ΤΕΝΑΓΩΝ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ.

   Ένα ξενικό ψάρι «άρπαγας» του γλυκού αλιεύτηκε πριν λίγες μέρες στην κεντρική τάφρο των Τεναγών των Φιλίππων και παραξένεψε τους ερασιτέχνες ψαράδες της περιοχής. Πρόκειται για το Lepomis gibbosus το λεγόμενο κοινά ηλιόψαρο, το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες εισήχθη στην Ευρώπη από τη Βόρεια Αμερική. Το πιο σύνηθες είναι να μην ξεπερνά τα 15-20 εκατοστά και έχει οβάλ σχήμα, πεπιεσμένο στις πλευρές.

 

  Ο ιδιαίτερος χρωματισμός του - πορτοκαλί, πράσινες, κίτρινες ή μπλε κηλίδες σε λαδί ράχη - το καθιστά ένα από τα πιο ενδιαφέροντα από πλευράς εμφάνισης ψάρια του γλυκού νερού και ταυτόχρονα λειτουργεί ως καμουφλάζ που του επιτρέπει να κρύβεται πιο εύκολα. Το ηλιόψαρο είναι ένα επιθετικό ψάρι το οποίο ασκεί πιέσεις στα ήδη προβληματικά, λόγω υπεραλίευσης αλλά και ρύπανσης, αλιεύματα των ποταμιών και των λιμνών. 

   Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει σε μεγαλύτερους πληθυσμούς στα Ιωάννινα, στην Καστοριά, στην Κερκίνη και τις Πρέσπες, ενώ τελευταία εντοπίστηκε στις λίμνες Ζάζαρη και Πετρών, στον νομό Φλώρινας. Σύμφωνα με την Δήμητρα Μπόμπορη, λέκτορα στο Εργαστήριο Ιχθυολογίας του Τμήματος Βιολογίας του και πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης Βόλβης – Κορώνειας, πρόκειται για ξενικό είδος που τα τελευταία χρόνια εξαπλώνεται πάρα πολύ γρήγορα, είναι ανθεκτικό και επιβιώνει εύκολα. Είναι οπορτουνιστικό είδος, ένα ψάρι άρπαγας, ένας εισβολέας που ανταγωνίζεται τα άλλα είδη. Το κακό που προκαλεί είναι ότι τρώει τα αβγά των άλλων ψαριών, με αποτέλεσμα να μην έχουν καλή αναπαραγωγή».

Αυτά είναι τα Ηλιόψαρα που αλιεύτηκαν στα Τενάγη των Φιλιππων.

   Για το Ηλιόψαρο έχει ενημερωθεί το Ινστιτούτο Αλιευτικών Ερευνών (ΙΝΑΛΕ) της Νέας Περάμου και το παρακολουθεί ο ερευνητής Α’ βαθμού Μάνος Κουτράκης, ο οποίος σε χθεσινή επικοινωνία που είχαμε μαζί του ήταν αρκετά καθησυχαστικός. «Δεν υπάρχει κίνδυνος για τα τοπικά είδη, μια και δεν υπάρχουν πολλά άτομα, σημείωσε ο κ. Κουτράκης. Στην περιοχή των Τεναγών πιθανό να ήρθε από την Βουλγαρία μέσω του Στρυμόνα και του Αγγίτη, ο οποίος συνδέεται με τα Τενάγη. Μάλιστα το έχουμε συναντήσει και στο Νέστο αρκετά ψηλά στην περιοχή της Σταυρούπολης. Πράγματι είναι ένα είδος που ζει σε βάρος άλλων ειδών και μπορεί να προσαρμόζεται εύκολα. Επειδή μάλιστα είναι μικρό και γεμάτο αγκάθια, αν και τρώγεται δεν έχει εμπορική αξία και δεν αλιεύεται, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πληθυσμοί του. Ίσως να χρειαστεί να επιδοτηθεί η αλιεία του, αν αυξηθούν πολύ οι πληθυσμοί».