ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΖΑΡΙΦΗΣ. Ο αείμνηστος Καβαλιώτης ενδυματολόγος και σκηνογράφος, που θα πρέπει να τιμήσει η Καβάλα.

Σχέδια και ζωγραφικές μακέτες για το θέατρο από το προσωπικό αρχείο του, παρουσιάστηκαν σε έκθεση στην Αθήνα.

   Την επίσκεψή τους στην έκθεση του αείμνηστου Καβαλιώτη ενδυματολόγου και σκηνογράφου Δαμιανού Ζαρίφη (1946-2007) «Ο παλμός του σχεδίου», μας περιέγραψαν φίλοι που την επισκέφτηκαν και ακούγοντάς τους μας ήρθε η ιδέα πως ίσως ο δήμος Καβάλας θα έπρεπε κάποτε να τιμήσει τον μεγάλο αυτό θεατράνθρωπο, που κάποιοι τον αναφέρουν ως «τον ενδυματολόγο και σκηνογράφο που άφησε το δικό του ίχνος στο ελληνικό θέατρο».

  Ο Δαμιανός Ζαρίφης που γεννήθηκε στην Καβάλα το 1946 και πέθανε το 2007 στην Αθήνα, ήταν ένας από τους σημαντικότερους σκηνογράφους της γενιάς του και σημάδεψε το ελληνικό θεατρικό τοπίο τα χρόνια της Μεταπολίτευσης και τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Παράλληλα με τη δημιουργία του στο θέατρο, δίπλα στους σπουδαίους σκηνοθέτες αυτής της περιόδου και με τα πιο αντιπροσωπευτικά θεατρικά σχήματα -κρατικές σκηνές, Δημοτικά Περιφερειακά θέατρα, θιάσους του ελευθέρου θεάτρου και ομάδες-, έντονη ήταν η παρουσία του και στον κινηματογράφο, όπου συνεργάστηκε σκηνογραφικά και ενδυματολογικά σε δεκάδες ταινίες, για ορισμένες από τις οποίες διακρίθηκε και βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

    Απόφοιτος της Σχολής Βακαλό, ύστερα από μακρόχρονη διαμονή και σπουδές στο Παρίσι, ξεκίνησε τη θεατρική δουλειά του στο Θέατρο Τέχνης το 1974, κάνοντας τα σκηνικά και κοστούμια για το έργο του Μπρεχτ «Ο Τρόμος και η Αθλιότητα του Γ’ Ράϊχ» σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν. Εκεί, συνεργάστηκε σε  περισσότερα από 20 θεάματα, κυρίως έργα της νεοελληνικής δραματουργίας και δούλεψε, βασικά πλάι στο σκηνοθέτη Γιώργο Λαζάνη. Με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών συνεργάστηκε συστηματικά μετά το 1992. Τελευταία φορά που οι θεατές θαύμασαν την τέχνη του ήταν στις «Νύφες» (2004) του Παντελή Βούλγαρη: τα θαυμαστά του κοστούμια απέδωσαν με μαγεία αλλά και ακρίβεια το κλίμα της ιστορικής εποχής του 1922. Μέσα σε τριάντα και πλέον χρόνια σχεδίασε κοστούμια και σκηνικά για 17 ελληνικά έργα, 11 όπερες και παραπάνω από 150 θεατρικά έργα μεγάλων δημιουργών. Συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, το ΚΘΒΕ, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Μέγαρο Μουσικής και πολλούς θιάσους, ενώ τιμήθηκε τρεις φορές με το κρατικό βραβείο για τα σκηνικά και τα κοστούμια του.

Η έκθεση «Ο παλμός του σχεδίου»

   Σχέδια και ζωγραφικές μακέτες για το θέατρο από το προσωπικό αρχείο του σκηνογράφου και ενδυματολόγου Δαμιανού Ζαρίφη, αλλά και μια σειρά από κοστούμια, πολύτιμα απομεινάρια παραστάσεων που «κατοικούν» μονίμως στα βεστιάρια του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, ήταν ο πυρήνας και η αφετηρία της έκθεσης η οποία εγκαινιάστηκε στις 8 Ιανουαρίου στον Πολυχώρο Ω2 του Ωδείου Αθηνών και είχε διάρκεια έως τις 20 Ιανουαρίου.

   «Το σχέδιο ενός κοστουμιού, σαν πρώτο ίχνος του σώματος των ηθοποιών επάνω στο χαρτί, ήταν για τον σκηνογράφο και ενδυματολόγο Δαμιανό Ζαρίφη, που αγαπούσε το εφήμερο της τέχνης του θεάτρου, ένα ακαριαίο ζωγραφικό διάβημα με συμπυκνωμένη μια σκέψη για το θεατρικό έργο και τους ηθοποιούς, με εκφρασμένο ένα σχόλιο για τον κοινωνικό, πολιτιστικό  και πολιτικό περίγυρο», σημειώνει μεταξύ άλλων, η επιμελήτρια της έκθεσης, Ελένη Βαροπούλου στο έντυπο της έκθεσης. Στην έκθεση, η οποία τελούσε  υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, εκτός από τις ζωγραφικές μακέτες και τα σχέδια του καλλιτέχνη, παρουσιάστηκαν και 55 κοστούμια ιστορικών παραστάσεων, τα οποία παραχωρήθηκαν από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν. Στις φωτογραφίες ο Δαμιανός Ζαρίφης και κάποια από τα εκθέματα της έκθεσης.

Υ.Γ. Στο περασμένο δημοτικό συμβούλιο η δήμαρχος Καβάλας Δήμητρα Τσανάκα τόνισε ότι είναι ανοιχτή σε προτάσεις για εκδηλώσεις, εν όψει των 100 χρόνων από την λειτουργία του δήμου Καβάλας ως νομικό πρόσωπο. Ένα μέρος από την έκθεση της Αθήνας του Δαμιανού Ζαρίφη, θα μπορούσε να παρουσιαστεί στην γενέτειρά του Καβάλα με την αιγίδα του δήμου και να το θαυμάσουμε όλοι μας.